Zmiany w kodeksie drogowym od 20 maja! Kogo dotyczą nowe przepisy?
20 maja w kodeksie drogowym pojawiły się trzy nowe definicje. Prawo reguluje od teraz, co należy rozumieć przede wszystkim przez pojęcie hulajnogi elektrycznej, która w ostatnich latach robi furorę na polskich drogach. Dotychczas nie bardzo wiadomo było, jak zakwalifikować ten rodzaj pojazdu i jakie prawa oraz obowiązki powinny dotyczyć użytkowników tego środka transportu. Oprócz podania definicji Prawo o ruchu drogowym reguluje także te kwestie.
Hulajnoga elektryczna, urządzenie wspomagające ruch oraz urządzenie transportu osobistego – nowe definicje w kodeksie drogowym
Od 20 maja w Ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym możemy zapoznać się z trzema nowymi definicjami urządzeń służących do przemieszczania się w ruchu drogowym. Od teraz prawo określa, co należy rozumieć przez pojęcie hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego oraz urządzenia wspomagającego ruch, które wydają się pokrewne, jednak nie są tożsame, ale ich użytkowników obowiązują podobne przepisy.
Hulajnoga elektryczna z dopuszczalną prędkością do 20 km/h
Jednym z urządzeń, które doczekały się zdefiniowania w kodeksie drogowym, jest popularna w ostatnich latach hulajnoga elektryczna. Pojęcie to wyjaśniono w następujący sposób:
hulajnoga elektryczna – pojazd napędzany elektrycznie, dwuosiowy, z kierownicą, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe.
(Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, art. 2, pkt. 47b.)
Przepisy nie tylko definiują to urządzenie, ale jednocześnie określają szereg praw i obowiązków uczestników ruchu, którzy poruszają się tym środkiem transportu. Wszystko po to, aby zminimalizować ryzyko kolizji, która mogłaby się skończyć nieprzyjemnie.
Warto przeczytać: Nowość na rynku: ubezpieczenie OC hulajnogi elektrycznej. Czy będzie obowiązkowe?
Osoby poruszające się na hulajnodze elektrycznej powinny jechać drogą dla rowerów z prędkością nieprzekraczającą 20 km/h. Wyjątek stanowi sytuacja, w której użytkownik hulajnogi musi jechać wzdłuż drogi z ograniczeniem prędkości do 30 km/h, przy której nie została poprowadzona ścieżka rowerowa. Wówczas może poruszać się po jezdni. Jeśli jednak dopuszczalna prędkość na tej drodze jest większa niż 30 km/h, posiadacz hulajnogi powinien znajdować się na drodze dla pieszych i nią zmierzać do celu, zachowując jednak szczególną ostrożność, dostosowując prędkość do prędkości pieszych poruszających się chodnikiem i w razie potrzeby ustępując im pierwszeństwa.
Mając na uwadze zapis definicji hulajnogi elektrycznej, posiadacz tego środa transportu może podróżować nim sam, bez dodatkowych osób, zwierząt i ładunków. Nie może także ciągnąć innego pojazdu.
Niepełnoletni posiadacze hulajnóg elektrycznych potrzebują odpowiednich uprawnień, aby móc korzystać z tego sprzętu. Honorowane jest w tym przypadku prawo jazdy kategorii AM, A1, B1 i T, a także karta rowerowa. Ograniczone możliwości korzystania z hulajnóg od 20 maja dotyczą dzieci poniżej 10. roku życia, które mogą poruszać się tego typu jednośladem tylko w strefie zamieszkania i pod opieką dorosłego.
A jakie obowiązki względem użytkowników hulajnóg będą spoczywały na kierowcach innych pojazdów? Przede wszystkim należy zaznaczyć, że podczas wyprzedzania hulajnogi elektrycznej kierowcy powinni zachować przynajmniej 1 m odległości od tego pojazdu. Podobne zasady dotyczą wyprzedzania posiadaczy urządzeń transportu osobistego i urządzeń wspomagających ruch.
Posiadacze urządzeń transportu osobistego z podobnymi regulacjami, co użytkownicy hulajnóg
Pewne podobieństwa do definicji hulajnogi elektrycznej można zauważyć w przypadku definicji urządzenia transportu osobistego, która jednak jasno zaznacza, że w grupie urządzeń transportu osobistego nie zawiera się pojęcie hulajnogi.
Urządzenie transportu osobistego – pojazd napędzany elektrycznie, z wyłączeniem hulajnogi elektrycznej, bez siedzenia i pedałów, konstrukcyjnie przeznaczony do poruszania się wyłącznie przez kierującego znajdującego się na tym pojeździe.
(Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, art. 2, pkt. 47c.)
Posiadacze urządzeń transportu osobistego są zobowiązani do przestrzegania takich samych przepisów, które obowiązują użytkowników hulajnóg elektrycznych. Dodatkowo jednak zabrania się im czepiania innych pojazdów, aby poruszać się wraz z nimi.
Urządzenia wspomagające ruch pojadą chodnikiem!
Urządzenie wspomagające ruch – urządzenie lub sprzęt sportowo-rekreacyjny, przeznaczone do poruszania się osoby w pozycji stojącej, napędzane siłą mięśni.
(Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, art. 2, pkt. 18a.)
Tak brzmi definicja trzeciej grupy urządzeń służących do przemieszczania się, jakie zdefiniowano ostatnio w kodeksie drogowym. Posiadacze urządzeń wspomagających ruch mogą poruszać się przede wszystkim:
- po chodniku lub drodze dla pieszych, zachowując szczególną ostrożność, gdzie powinni dostosować prędkość do prędkości pieszych i w razie potrzeby ustąpić im pierwszeństwa,
- po drodze dla rowerów, gdzie obowiązywał będzie ruch prawostronny.
Jeśli osoba poruszająca się na takim urządzeniu chciałaby przejść na drugą stronę ulicy, powinna skorzystać z przejścia dla pieszych lub przejazdu dla rowerzystów.
Posiadacze urządzeń wspomagających ruch są zobowiązani do poruszania się z taką prędkością, która zapewni im panowanie nad urządzeniem. Nie powinni jednocześnie łapać się innych pojazdów, jeździć tyłem, przewozić ładunków i innych osób, holować i, co oczywiste, nie powinni korzystać ze sprzętu, będąc pod wpływem alkoholu.
Dołącz do dyskusji