Drogowy transport substancji niebezpiecznych – co to jest ADR?
Kto może zajmować się przewozem towarów niebezpiecznych? Jak definiujemy w ogóle towary niebezpieczne? Przyjrzyjmy się bliżej niszowej branży związanej z transportem drogowym.
Z tego artykułu dowiesz się:
ADR – co to jest?
L’ Accord européen relatif au transport international des marchandises Dangereuses par Route, czyli międzynarodowa konwencja dotycząca drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych. Pod tą nazwą kryje się dokument, który reguluje zasady przewozu towarów uznawanych powszechnie za potencjalnie szkodliwe dla ludzi i środowiska. Depozytariuszem umowy jest Sekretarz Generalny ONZ i już sam ten fakt sporo mówi o wadze i znaczeniu tego aktu prawnego.
Umowa została podpisana przez przedstawicieli 9 państw w 1957 roku. Po ponad 60 latach, nową umowę obowiązująca na lata 2021-2023, podpisały 52 kraje. Polska jest sygnatariuszem konwencji od 1975 roku. Żeby sprostać wyzwaniom współczesnego świata i nie zostać jednym z wielu martwych i zapomnianych kodeksów, dokument jest aktualizowany co dwa lata w każdym roku nieparzystym.
Co określa ADR?
Na treść ADR składa się część właściwa oraz dwa załączniki: A i B. Pierwszy klasyfikuje wszystkie produkowane na świecie substancje niebezpieczne i dzieli je na 13 klas zagrożeń wraz z bardzo szczegółowymi warunkami, w jakich dopuszczalny jest przewóz tych materiałów.
Poniżej prezentujemy klasyfikację materiałów niebezpiecznych zgodną z załącznikiem A konwencji ADR.
- Klasa 1 – materiały i przedmioty wybuchowe:
- materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie wybuchem masowym;
- materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie rozrzutem, ale nie wybuchem masowym;
- materiały i przedmioty stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie wybuchem lub rozrzutem lub oba te zagrożenia, ale które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym;
- materiały i przedmioty, które stwarzają tylko małe zagrożenie wybuchem w przypadku ich zapalenia lub zainicjowania podczas przewozu;
- materiały bardzo mało wrażliwe stwarzające zagrożenie wybuchem masowym, które są na tyle niewrażliwe, że istnieje małe prawdopodobieństwo ich zainicjowania lub przejścia od palenia do detonacji w normalnych warunkach przewozu;
- przedmioty skrajnie niewrażliwe, które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym.
- Klasa 2 – gazy:
- gazy palne,
- gazy niepalne i nietrujące,
- gazy trujące.
- Klasa 3 – materiały ciekłe zapalne.
- Klasa 4.1 – materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone.
- Klasa 4.2 – materiały samozapalne.
- Klasa 4.3 – materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne.
- Klasa 5.1 – materiały utleniające.
- Klasa 5.2 – nadtlenki organiczne.
- Klasa 6.1 – materiały trujące.
- Klasa 6.2 – materiały zakaźne.
- Klasa 7 – materiały promieniotwórcze.
- Klasa 8 – materiały żrące.
- Klasa 9 – różne materiały i przedmioty niebezpieczne.
Natomiast załącznik B określa wszystkie normy i wymogi dotyczące zarówno konstrukcji pojazdu transportującego towary niebezpieczne, jak też poziomu kompetencji i wyszkolenia załogi. Określono w nim również sposób dokumentowania całego procesu przewozu oraz procedury związane z transportem substancji potencjalnie groźnych. Zadbano m.in. o warunki ich pakowania, wymogi w zakresie oznakowania towarów, opakowań i pojazdów przewożących towary niebezpieczne oraz całe spektrum badań technicznych opakowań i ich specjalnego znakowania.
Jakiego rodzaju towary przykładowo zaliczają się do materiałów niebezpiecznych określonych w konwencji ADR? Wśród materiałów wybuchowych można wymienić m.in. wszelkiego rodzaju środki pirotechniczne (petardy, flary, sztuczne ognie) czy amunicję, z kolei do materiałów ciekłych zapalnych kwalifikują się m.in. farby, rozpuszczalniki, benzyna, kosmetyki czy alkohol. W ostatniej klasie, do której trafiły przedmioty stwarzające inne zagrożenie podczas transportu niż pozostałe, znajdują się choćby baterie litowe do telefonów komórkowych.
Kierowcy ADR w Polsce
W naszym kraju transportem towarów niebezpiecznych zajmować się mogą jedynie osoby, które posiadają ważne zaświadczenie ADR. Ubiegać się o nie można po ukończeniu 21 lat. Ustawodawca nie ufa zatem osobom młodym, które dopiero co zdały egzamin na prawo jazdy i z definicji nie mają dużego doświadczenia drogowego. Powyższe ograniczenia nie dotyczą jednak kierowców Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, którzy właściwe kompetencje nabywają w ramach szkolenia wojskowego.
Zgodnie z informacjami zawartymi na stronie Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii, kierowca ADR musi spełniać następujące wymagania:
- mieć ukończone 21 lat, z wyjątkiem kierowców pojazdów należących wojska;
- posiadać prawo jazdy kategorii B lub C – przewóz w cysternach;
- ukończyć odpowiedni kurs ADR (początkowy, jeśli ubiega się o zaświadczenie po raz pierwszy lub doskonalący w przypadku przedłużania uprawnień);
- złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin kończący kurs ADR początkowy albo doskonalący.
Jak zdobyć zaświadczenie ADR? Najpierw musisz zapisać się na odpowiedni kurs – listę firm mających uprawnienia do ich przeprowadzania znajdziesz na stronie Transportowego Dozoru Technicznego. Po jego ukończeniu i zdaniu egzaminu, musisz złożyć formularz zgłoszeniowy kierowcy ADR do odpowiedniego urzędu marszałkowskiego. Opłata za wydanie zaświadczenia wynosi 50 zł, a samo zaświadczenie jest ważne przez 5 lat.
Kursy ADR przeprowadzają często ośrodki szkolenia kierowców. Koszt podstawowego kursu zaczyna się od 400 zł – jest on dostępny dla wszystkich. W celu zdobycia uprawnień do przewozu towarów w cysternach oraz towarów klasy 1 i 7 potrzebne jest zaliczenie dodatkowych kursów, których koszt wynosi 350-400 zł.
Jak zostać doradcą ADR?
Od 2003 roku każde przedsiębiorstwo w Polsce zajmujące się przewozem towarów niebezpiecznych ma obowiązek zatrudnienia doradcy ds. bezpieczeństwa w tym zakresie, potocznie nazywanego doradcą ADR. To właśnie on odpowiada za wdrażanie w życie procedur zapisanych w konwencji ADR. Za brak takiego stanowisko w strukturach firmy odpowiedni organ może nałożyć na przedsiębiorstwo karę w wysokości 5000 zł.
By zdobyć uprawnienia do piastowania stanowiska doradcy ADR, należy ukończyć kurs podstawowy, którego prowadzeniem zajmują się różne prywatne ośrodki działające na rynku i zdać pozytywnie egzamin kończący kurs. Więcej informacji na temat samego egzaminu znajduje się na stronie Ministerstwa Infrastruktury.
Koszt pełnego szkolenia w zależności od miejsca zamieszkania wynosi minimum 2000 zł. Świadectwo doradcy ADR może otrzymać osoba, która:
- posiada wykształcenie wyższe;
- nie była skazana za przestępstwo umyślne przeciwko wiarygodności dokumentów, obrotowi gospodarczemu oraz bezpieczeństwu powszechnemu;
- ukończyła kurs doradcy;
- zdała z wynikiem pozytywnym egzamin przed komisją egzaminacyjną.
Uprawnienia wynikające z ukończenia kursu ADR i otrzymanego świadectwa są ważne przez 5 lat od momentu zdania egzaminu z wynikiem pozytywnym. By prolongować ważność świadectwa można wziąć udział w kursie doskonalącym ADR, który trwa od 7 do 16 godzin w zależności od stopnia zaawansowania.
Doradcy ADR, którzy chcą poszerzyć swoje kompetencje zawodowe, mogą zapisać się na szkolenie specjalistyczne, dzięki któremu zdobędą kwalifikacje do zarządzania transportem nowymi rodzajami towarów niebezpiecznych.
- ADR to skrót oznaczający międzynarodową konwencję dotyczącą drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych.
- Jest to dokument regulujący zasady przewozu towarów uznawanych powszechnie za potencjalnie szkodliwe dla ludzi i środowiska.
- W ADR określono 13 klas materiałów niebezpiecznych oraz zasady dotyczące ich przewozu.
- Kierowcą ADR w Polsce może zostać osoba mająca powyżej 21 lat, która ukończyła odpowiedni kurs i zdała egzamin.
- Doradca ADR to obowiązkowe stanowisko w każdej firmie zajmującej się przewozem towarów niebezpiecznych.
FAQ – najczęściej zadawane pytania o ADR
Początkowe kursy specjalistyczne trwają zwykle od 8 do 24 godzin lekcyjnych, a kursy dokształcające – od 5 do 16 godzin. Ich celem jest nauczenie kandydata na kierowcę ADR zasad, zgodnie z którymi możliwe będzie ograniczenie prawdopodobieństwa wystąpienia wypadku z udziałem niebezpiecznych substancji.
Koszt kursu ADR waha się w zależności od tego, jakie kwalifikacje chce uzyskać kierowca. Okresowe szkolenia zawodowych kierowców kosztują zwykle kilkaset złotych, ale już kwalifikacja wstępna na przewożenie niebezpiecznych materiałów wraz z kursem na prawo jazdy kategorii C lub D może kosztować 5-6 tys. zł.
Egzamin należy zdać w ciągu pół roku po ukończeniu kursu. Składa się z 15-30 pytań w zależności od wybranej kategorii. Wystarczy zaliczyć ⅔ pytań, by zdać test z pozytywnym wynikiem, Egzamin trwa od 30 do 60 minut i jest przeprowadzany przez dwuosobową komisję wyznaczoną przez marszałka województwa.
- https://pl.wikipedia.org/wiki/ADR_(transport)
- https://www.gov.pl/web/infrastruktura/towary-niebezpieczne
- https://www.biznes.gov.pl/pl/firma/uprawnienia-zawodowe/chce-zalatwic-sprawy-zwiazane-z-uprawnieniami-zawodowymi/proc_1416-zaswiadczenie-adr
Trudne pojęcia:
Dołącz do dyskusji