Ubezpieczenie do Gwatemali

Co warto zwiedzić w Gwatemali?

Tikal

Ruiny miasta Majów, które wraz z otaczającym je parkiem zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Na kompleks składa się kilka piramid schodkowych, Północny i Centralny Akropol oraz Plac Siedmiu Świątyń.

Antigua Guatemala

Miasto, które jest zlokalizowane w środkowej części Gwatemali. W Antigua zachował się układ ulic właściwy dla stylu kolonialnego oraz zabytki w stylu baroku kolonialnego. Można tam podziwiać liczne kościoły, które jednak zostały zniszczone pod koniec XVIII wieku. W mieście odbywają się szczególnie uroczyste procesje w okresie pasyjnym. Miejscowość została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Lago de Atitlán

Według pisarza Aldousa Huxleya jest to najpiękniejsze jezioro na świecie. Lago de Atitlán mieści się w kraterze i jest otoczone przez 3 inne wulkany: Atitlán, Tolimán i San Pedro. Teren wokół jeziora jest chroniony – utworzono tam park narodowy. Podobno na dnie jeziora znajdują się pozostałości miasta Majów. Z dna wyłowiono ceramikę pochodzącą z okresu między 600 r. p.n.e. a 250 r. n. e. Jezioro zamieszkuje wiele gatunków wodnych.

Semuc Champey

Przyrodniczy ewenement, który znajduje się niedaleko miasta Lanquín Majów Q’eqchi’ w Gwatemali. Jest to wapienny, 300-metrowy most, po którym płynie rzeka Cahabón. Na szczycie mostu znajdują się charakterystyczne baseny o turkusowym kolorze wody.

Wulkan Acatenango

Znajdujący się w południowej Gwatemali stratowulkan o dwóch wierzchołkach: Yepocapa i Pico Mayor. Chociaż stożek wulkanu leży w departamencie Chimaltenango, to cały masyw sięga także innych części kraju. Ostatnią erupcję wulkanu zarejestrowano w 1972 roku.

Chichicastenango Market

Czyli jeden z największych, najbardziej barwnych i tradycyjnych targów w Gwatemali. Chichicastenango Market to miejsce handlu kolorowymi tkaninami, ceramiką, tradycyjnymi lekami i świeżymi produktami. Do dziś targ jest organizowany dwa razy w tygodniu w niewielkim miasteczku Chichicastenango, które na czas trwania handlu emanuje kolorami, zapachami i muzyką.

Quetzaltenango (Xela)

Miasto w Kordylierach, które leży na wysokości 2350 m n.p.m. Miejscowość słynie z uprawy kawowca (Quetzaltenango znajdują się też palarnie kawy) oraz bawełny. Stanowi drugi ośrodek turystyczny w Gwatemali (zaraz za Antigua).

COVID-19 – restrykcje, obostrzenia, szczepienia

Od sierpnia 2022 roku miejscowe władze nie wymagają już od podróżnych okazywania negatywnego wyniku testów antycovidowych i certyfikatu potwierdzającego przyjęcie szczepień.  

W praktyce oznacza to, że zniesiono wszystkie restrykcje, które obowiązywały w czasie pandemii. Zniesiono też obowiązek chodzenia w maseczkach w miejscach publicznych, jednak może się zdarzyć, że zostaniesz poproszony o założenie maseczki na lotnisku i w banku. 

Gwatemala to idealny cel podróży dla osób, które z różnych przyczyn nie mogły się zaszczepić.
Urzędem nadzorującym przyjazd turystów do Gwatemali jest Gwatemalski Instytut Migracji:

• Instituto Guatemalteco de Migración, 6 avenida 3-11 Zona 4, Guatemala Ciudad Capital;
• www.igm.gob.gt/;
• +502 2411 2411.

Gwatemala – bezpieczeństwo turystów

Niestety, ale na terenie całego kraju występuje duże zagrożenie ze strony pospolitych przestępców.

Szczególnie niebezpieczne rejony Gwatemali to: 

• miasto Guatemala,
• Peteacuten, 
• Huehuetenando,
• San Marcos, 
• Izabal, 
• Baja Verapaz, 
• Alta Verapaz, 
• Zacapa, 
• Chiquimula.

Do napadów na tle rabunkowym dochodzi szczególnie w dużych miastach, ale zdarzają się też rozboje na popularnych trasach turystycznych wiodących na szczyty licznych wulkanów. 

Dużą ostrożność zachowaj, korzystając z taksówek. Nie wszyscy taksówkarze są uczciwi – nierzadko dochodzi do współpracy z przestępcami. W Gwatemali taksówki mają kolor żółty, zielony i biały. Nie warto wsiadać do nieoznakowanych pojazdów. Można też skorzystać z aplikacji Uber, co i tak nie zwalnia z konieczności wykazania się dalece posuniętą nieufnością. 

Dodatkowo sporym zagrożeniem dla podróżnych mogą być katastrofy naturalne. Na terenie całej Gwatemali można spodziewać się huraganów, trzęsień ziemi, powodzi, a w strefie przybrzeżnej także fal tsunami. 

Polskie MSZ zaleca zarejestrowanie się w systemie Odyseusz przed podróżą w tę część globu –  ułatwi to interwencję polskim placówkom konsularno-dyplomatycznym w przypadku wystąpienia jakichkolwiek problemów podczas pobytu na terenie Gwatemali. 

Alarmowy numer telefonu dla podróżnych obsługiwany przez anglo- i hispanojęzycznych operatorów:  1500.

Gwatemala – ubezpieczenie turystyczne

Polisy turystyczne mają to do siebie, że najczęściej ma się z nimi styczność jedynie podczas zakupu – i tego życzymy wszystkim podróżującym. Zdecydowanie warto jednak posiadać zabezpieczenie w formie ochrony zdrowia, ochrony bagażu i potencjalnego transportu medycznego do kraju dla siebie i osób bliskich. W przeciwnym razie będziemy zdani sami na siebie i swoje zasoby, w obcym kraju, często bez znajomości języka i procedur. 

Ubezpieczenie turystyczne sprawi, że z wszystkimi tymi wyzwaniami poradzimy sobie, mając za sobą wsparcie finansowe ubezpieczyciela. A przecież polisy turystyczne nie należą do drogich rozwiązań. Sprawdź to sam w kalkulatorze ubezpieczeń turystycznych Mubi. 

Kalkulacje dla dwóch osób w wieku 30 i 26 lat, bez chorób przewlekłych, które chcą spędzić w Gwatemali 14 dni w maju, podróżując po kraju, zwiedzając i wypoczywając, wykazały, że cena ubezpieczenia na ten okres to w najtańszej ofercie zaledwie 4,96 zł na osobę dziennie.

Poniżej znajdziesz trzy przykładowe polisy ubezpieczeniowe obowiązujące podczas podróży do Gwatemali dla wytycznych opisanych powyżej. 

Proama – 139 zł

Suma ubezpieczenia kosztów leczenia i assistance – 100 000 zł. 

• Ratownictwo – 100 000 zł.
• Stomatolog – 862 zł.
• Opóźnienie lotu – 431 zł.

Generali – 288 zł

Suma ubezpieczenia kosztów leczenia i assistance – 500 000 zł.

• Ratownictwo – 500 000 zł.
• Stomatolog – 862 zł.
• Opóźnienie lotu – 431 zł.

Suma ubezpieczenia NNW – 40 000 zł.

• Uszczerbek na zdrowiu – 40 000 zł.
• Śmierć – 40 000 zł.

Suma ubezpieczenia OC w życiu prywatnym – 100 000 zł.

• Szkody osobowe – 100 000 zł.
• Szkody w mieniu – 100 000 zł.

Suma ubezpieczenia bagażu – 2000 zł.

• Utrata lub zniszczenie – 2000 zł.
• Sprzęt elektroniczny – 2000 zł.
• Opóźnienie bagażu – 517 zł.

Ruchomości domowe – 5000 zł.

AXA Partners – 357,50 zł

Suma ubezpieczenia kosztów leczenia i assistance – 600 000 zł.

• Ratownictwo – 600 000 zł.
• Stomatolog – 1600 zł.
• Opóźnienie lotu – 350 zł.

Suma ubezpieczenia NNW – 50 000 zł.

• Uszczerbek na zdrowiu – 50 000 zł.
• Śmierć – 25 000 zł.

Suma ubezpieczenia OC w życiu prywatnym – 250 000 zł.

• Szkody osobowe – 250 000 zł.
• Szkody w mieniu – 125 000 zł.

Suma ubezpieczenia bagażu – 3000 zł.

• Utrata lub zniszczenie – 3000 zł.
• Sprzęt elektroniczny – 1500 zł.
• Opóźnienie bagażu – 350 zł.

Suma ubezpieczenia OC sportowego – 250 000 zł

• Sprzęt sportowy – 1500 zł.

Warto też przypomnieć, że w Gwatemali nie obowiązuje Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), która umożliwia obywatelom Polski darmowe korzystanie z usług publicznych placówek ochrony zdrowia na terenie całej Unii Europejskiej. Jak łatwo się domyślić, leżąca w Ameryce Środkowej Gwatemala nie respektuje rozwiązań unijnych. 

Gwatemala – kultura, kuchnia, religia i język

Jeśli interesuje Cię tylko kilka najważniejszych informacji o Gwatemali, takich jak waluta czy ubezpieczenie turystyczne, skorzystaj z naszego spisu treści – bez trudu znajdziesz interesujące Cię kwestie. Jeśli jednak chcesz dowiedzieć się czegoś więcej o tym środkowoamerykańskim państewku o przebogatej historii i wspaniałej przyrodzie, zachęcam do lektury. 

Nazwa Gwatemala, oznaczająca “ziemię lasów”, pochodzi od jednego z dialektów Majów, którym posługiwali się rdzenni mieszkańcy w czasie podboju hiszpańskiego w 1523 roku. Nie brakuje jednak głosów, że nazwa wywodzi się od słowa Guhatezmalha, co oznacza “górę wymiotującą wodą” – jest to odniesienie do licznych w tym rejonie erupcji wulkanicznych. Jedna z takich erupcji zniszczyła Santiago de los Caballeros de Guatemala (dzisiejsza Antigua Guatemala), pierwszą stałą stolicę hiszpańską Gwatemali. 

Gwatemala zajmuje powierzchnię 108 889 kilometrów kwadratowych i jest ograniczona od zachodu i północy przez Meksyk, od wschodu przez Belize, Morze Karaibskie, Honduras i Salwador, a od południa przez Ocean Spokojny. 

Trzy główne regiony to północne niziny Petén i przylegające do nich wybrzeże Atlantyku, wulkaniczne wyżyny Sierra Madre, przecinające kraj z północnego zachodu na południowy wschód, oraz niziny Pacyfiku, przybrzeżna równina ciągnąca się wzdłuż całej południowej granicy.

Kraj ma w sumie 330 kilometrów linii brzegowej. Mimo że Gwatemala leży w strefie tropikalnej, jej klimat jest bardzo zróżnicowany, w zależności od wysokości nad poziomem morza i wzorców opadów. Niziny północne i wybrzeże atlantyckie są bardzo ciepłe i przez większą część roku pada tam deszcz. 

Po uzyskaniu niepodległości od Hiszpanii w latach dwudziestych XIX wieku, Gwatemala przez długi czas była rządzona przez autorytarne rządy i reżimy wojskowe, aż do momentu, kiedy w 1985 roku kraj wszedł na drogę społeczno-politycznej liberalizacji.

Od 1954 roku wojskowa junta, która twardą ręką rządziła krajem, musiała stawić czoła potężnej opozycji partyzanckiej, która w 1960 roku wywołała wojnę domową trwającą aż 36 lat, aż do podpisania porozumień pokojowych w 1996 roku. W tym konflikcie zginąć mogło aż 200 tysięcy obywateli. W czasie walk oddziały rządowe dopuściły się licznych zbrodni, represjonują często rdzenną ludność cywilną. W 1992 roku laureatką pokojowej nagrody Nobla została nawet Rigoberta Menchú Tum, która walnie przyczyniła się do obrony praw Indian. 

Na szczęście po 1996 roku w Gwatemali trwa powolne ożywienie polityczne i gospodarcze. Regularnie odbywają się wybory, demokracja rozkwitła na dobre (i to bez udziału amerykańskich marines), ale nadal ciężko o polityczną stabilność i spójną wizję przyszłości kraju. Wszystko przez bardzo podzieloną i zróżnicowaną scenę polityczną. Nie jest to jednak nic, czym powinien przejmować się przeciętny turysta z Europy. 

Podział etniczny

Ze względu na cechy kulturowe ludność dzieli się na dwie główne grupy etniczne – Ladinos i Majów, którzy stanowią zdecydowaną większość Indian w Gwatemali i tworzą kilka kultur.

Ladinos (metysi) to osoby o mieszanym, hispano-majskim pochodzeniu, stanowiące od połowy do trzech piątych ogółu ludności, natomiast Majowie stanowią około dwóch piątych populacji kraju. 

Znacznie mniej liczna jest hiszpańskojęzyczna ludność Xinca w południowej Gwatemali oraz Garífuna (ludność o mieszanym pochodzeniu afrykańskim i karaibskim; dawniej nazywana Czarnymi Karibami) w północno-wschodnich miastach portowych Livingston i Puerto Barrios. Ich przodkowie wyemigrowali na wybrzeże Ameryki Środkowej z wysp karaibskich w XVIII wieku. Ladinos, posługujący się wyłącznie językiem hiszpańskim, są grupą bardziej wpływową pod względem handlowym i politycznym i stanowią większość ludności miejskiej.

Niziny Pacyfiku są bardziej suche, a ponieważ znajdują się na poziomie morza lub w jego pobliżu, pozostają ciepłe. Na wyżynach panuje umiarkowana temperatura. Najchłodniejsza pogoda (lokalnie nazywana “zimą”) występuje podczas pory deszczowej od maja lub czerwca do listopada. 

Hiszpańscy zdobywcy, mimo trudnej podróży z wybrzeża Atlantyku, preferowali tereny wyżynne i tam właśnie umieścili swoje główne osady. Obecna stolica, Guatemala City, została założona w 1776 roku po tym, jak powódź i trzęsienie ziemi zniszczyły dwa wcześniejsze miejsca. 

Chociaż Majowie żyli wcześniej na nizinach Petén i dolnym biegu rzeki Motagua, do czasu przybycia pierwszych Hiszpanów zamieszkiwali głównie niziny pacyficzne i zachodnią wyżynę. Wyżyny są nadal w dużej mierze zaludnione przez ich potomków. 

Wschodni korytarz Motagua został zasiedlony przez Hiszpanów i nadal jest zamieszkiwany głównie przez Ladinos. Duże plantacje kawy, trzciny cukrowej, bananów i kardamonu, uprawiane na eksport, pokrywają dużą część nizin Pacyfiku. 

Język 

Językiem urzędowym jest hiszpański, ale od zakończenia wojny domowej w grudniu 1996 roku uznano dwadzieścia dwa języki tubylcze, w większości dialekty rodziny językowej Majów. 

Najczęściej używane są Ki’che’, Kaqchikel, Kekchi i Mam. Od końca lat 80-tych funkcjonuje dwujęzyczny program dla początkujących uczniów szkół podstawowych, a w planach jest udostępnienie go we wszystkich społecznościach indiańskich. 

Wielu Indian, zwłaszcza kobiety i mieszkańcy najbardziej odległych obszarów zachodnich wyżyn, nie mówią po hiszpańsku, ale liczne indiańskie rodziny porzuca swój język, aby zapewnić swoim dzieciom biegłą znajomość hiszpańskiego, który jest uznawany za niezbędny do życia we współczesnym świecie, a nawet do podróżowania poza swoją wioskę. 

Ponieważ nie wszystkie języki tubylców są wzajemnie zrozumiałe, hiszpański staje się coraz ważniejszy jako lingua franca. Akademia Języków Majów, w której pracują wyłącznie uczeni Majów, ma nadzieję, że jej badania przyczynią się do powrotu do języka Proto-Maya, z którego wywodzą się wszystkie dialekty, a który jest dziś zupełnie nieznany. Ladinos, którzy dorastają na terenach indiańskich, mogą nauczyć się lokalnego języka, ale dwujęzyczność wśród Ladinos jest rzadkością.

W miastach, zwłaszcza w stolicy, istnieją prywatne szkoły podstawowe i średnie, w których naucza się języków obcych i używa się ich obok hiszpańskiego, zwłaszcza angielskiego, niemieckiego i francuskiego.

Kuchnia Gwatemali

Kukurydza w tortilli lub tamales, czarna fasola, ryż i pszenica w postaci chleba lub makaronu to podstawowe produkty spożywane przez prawie wszystkich Gwatemalczyków. W zależności od stopnia zamożności ludzie spożywają również kurczaka, wieprzowinę i wołowinę, a ci, którzy mieszkają w pobliżu wybrzeża, jedzą również ryby i skorupiaki. 

Dzięki udoskonaleniom w zakresie chłodnictwa i transportu, owoce morza stają się coraz bardziej popularne w Gwatemali. Kraj ten od dawna słynie z warzyw i owoców, w tym awokado, rzodkiewki, ziemniaków, słodkich ziemniaków, kabaczków, marchwi, buraków, cebuli i pomidorów. Sałata, groszek śnieżny, zielona fasola, brokuły, kalafior, karczochy i rzepa są uprawiane na eksport i są również dostępne na lokalnych rynkach – są one spożywane bardziej przez Ladinos niż przez Indian. 

Owoce to ananasy, papaje, mango, różne melony, owoce cytrusowe, brzoskwinie, gruszki, śliwki, guawa i wiele innych zarówno rodzimych jak i zagranicznych. Owoce są spożywane jako deser lub jako przekąska między posiłkami.

Zasadą są trzy posiłki dziennie, z których największy spożywany jest w południe. Do niedawna większość sklepów i firm w obszarach miejskich była zamykana na dwie do trzech godzin, aby dać pracownikom czas na spożycie posiłku w domu i odpoczynek przed powrotem do pracy. Problemy komunikacyjne wynikające ze zwiększonego ruchu, zarówno w autobusach, jak i w pojazdach prywatnych, przynoszą szybką zmianę tego zwyczaju. 

Na obszarach wiejskich kobiety zanoszą południowy posiłek mężczyznom w polu, często w towarzystwie dzieci, aby rodzina mogła jeść w grupie.

Tortille jedzą wszyscy, ale są szczególnie ważne dla Indian, którzy mogą zjeść do kilkunastu na raz, zwykle z chili, czasem z fasolą i/lub gulaszem z mięsa lub suszonych krewetek.

Śniadanie dla dobrze sytuowanych zazwyczaj jest bardzo obfite, obejmujące owoce, płatki śniadaniowe, jajka, chleb i kawę; biedni mogą pić tylko atol, cienki kleik zrobiony z jednym z kilku zagęszczaczy – płatków owsianych, skrobi kukurydzianej, mączki kukurydzianej lub nawet mielonej świeżej kukurydzy. Inni mogą pić tylko kawę ze słodkim chlebem. Wszystkie napoje są mocno słodzone cukrem rafinowanym lub brązowym. Wieczorny posiłek jest zawsze lżejszy niż ten w południe.

Religia

Rzymski katolicyzm, wprowadzony przez Hiszpanów i zmodyfikowany przez interpretacje i synkretyzm Majów, był niemal powszechny w Gwatemali aż do początku XX wieku, kiedy to protestantyzm zaczął zdobywać znaczącą przewagę zarówno wśród Ladino, jak i Majów. 

Dziś szacuje się, że około 40% ludności należy do różnych odmian kościoła protestanckiego, począwszy od uznanych kościołów o międzynarodowej przynależności, a skończywszy na małych lokalnych grupach wyznających swój własny zestaw wierzeń pod przewodnictwem świeckich pastorów.

Wielu Majów łączy członkostwo w chrześcijańskiej wspólnocie z kontynuacją wierzeń i praktyk odziedziczonych po dawnych przodkach. Nierzadkim widokiem są rytuały odprawiane w celu zapewnienia powodzenia w rolnictwie, łatwego porodu, powrotu do zdrowia po chorobie, ochrony przed żywiołami (w tym zaćmieniami) oraz w celu uczczenia i zapamiętania zmarłych. Ludność Garifuna nadal praktykuje afrokaraibską formę kultu przodków, która pomaga łączyć rodziny rozbite przez migrację, małżeństwa mnogie i środowisko społeczne wrogie ludziom ich rasy i kultury.

Wielu z rdzennych mieszkańców wierzy w duchy natury, zwłaszcza konkretnych jaskiń, gór i zbiorników wodnych, a ich przywódcy religijni regularnie przeprowadzają ceremonie związane z tymi miejscami. Kościół katolicki jest zazwyczaj bardziej łagodny w dopuszczaniu lub ignorowaniu podwójnej przynależności niż protestanci, którzy nalegają na ścisłe przestrzeganie doktryny i porzucenie wszystkich “niechrześcijańskich” wierzeń i praktyk, w tym katolicyzmu.

FAQ – najczęściej zadawane pytania o ubezpieczenie do Gwatemali