Ubezpieczenie do Indonezji

Indonezja to rozciągający się na ponad 5000 kilometrów raj dla podróżników. W jednym państwie zamieszkuje obok siebie wiele narodów, religii i plemion, dzięki czemu może być wdzięcznym celem nie jednej, a wielu podróży. Zanim jednak kupisz bilet lotniczy, poznaj ją trochę bliżej.

Ubezpieczenie turystyczne do Indonezji już od 55 zł za tydzień ochrony!

W Indonezji – wyspiarskim kraju położonym na południowym wschodzie Azji – turystów z Polski nie ochroni oczywiście bezpłatna Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Jedynym wyjściem, żeby uchronić się przed bardzo wysokimi kosztami leczenia w tym kraju jest wykupienie przed podróżą ubezpieczenia turystycznego na odpowiednio wysoką sumę. W przypadku tak dalekiej podróży powinno to być co najmniej 50 000 euro, w przeciwnym razie polisa może nie wystarczyć na pokrycie wszystkich wydatków.

Co zatem powinna zawierać dobra ochrona ubezpieczeniowa na wakacje w Indonezji?

1. Ubezpieczenie kosztów leczenia (KL) – najważniejsza część każdej polisy, bo to z niej ubezpieczyciel pokrywa wydatki na wszelkiego rodzaju pomoc medyczną za granicą, zarówno wizyty lekarskie i pobyt w szpitalu, jak i koszty akcji ratowniczych czy transportu medycznego do kraju
2. Ochrona w razie COVID-19 – większość ubezpieczycieli oferuje pokrycie wydatków związanych z izolacją i zachorowaniem na COVID-19 w ramach ubezpieczenia kosztów leczenia, ale możliwe jest też zabezpieczenie się na wypadek obowiązkowej kwarantanny po kontakcie z osobą chorobą, ale bez pozytywnego wyniku testu.
3. NNW podróżne – im wyższą sumę ubezpieczenia wybierzesz, tym wyższe będzie odszkodowanie po doznaniu trwałego uszczerbku na zdrowiu podczas zagranicznego wyjazdu.
4. OC w życiu prywatnym – dzięki niemu ubezpieczyciel pokryje do wysokości sumy ubezpieczenia szkody osobowe i rzeczowe, jakie wyrządzisz przypadkowo innej osobie, mogą to być również szkody dokonane np. przez Twoje dziecko lub psa.
5. Ubezpieczenie bagażu – zwróć uwagę, czy ochrona obejmuje drogie przedmioty, np. sprzęty elektroniczne, które niekiedy trzeba ubezpieczyć dodatkowo.
6. Ubezpieczenie sportowe – przeznaczone zarówno dla turystów stawiających na rekreacyjną aktywność fizyczną, jak i żądnych adrenaliny miłośników sportów ekstremalnych (sprawdź, jak Twoją dyscyplinę klasyfikuje ubezpieczyciel w OWU).
7. Klauzule dodatkowe – podstawową ochronę można rozszerzyć np. o ryzyko zaostrzenia się objawów choroby przewlekłej, ochronę w razie zdarzeń pod wpływem alkoholu, ubezpieczenie lotu albo ubezpieczenie kosztów rezygnacji z podróży.

Ile zapłacisz za podstawową ochronę ubezpieczeniową w Indonezji? Obliczyliśmy koszty polisy na tygodniowy wyjazd dla turysty podróżującego w pojedynkę, młodego małżeństwa w podróży poślubnej oraz 4-osobowej rodziny na egzotycznych wakacjach na Bali. Wybraliśmy tylko oferty z sumą ubezpieczenia kosztów leczenia 300 000 zł i wyższą.

Indonezja – podstawowe informacje

Indonezja, państwo położone u wybrzeży kontynentalnej części Azji Południowo-Wschodniej na Oceanie Indyjskim i Spokojnym. Jest to archipelag, który leży po dwóch stronach równika i rozciąga się na odległość równą jednej ósmej obwodu Ziemi.

 Jego wyspy można podzielić na Wielkie Wyspy Sundajskie: Sumatra (Sumatera), Jawa (Jawa), południowa część Borneo (Kalimantan) i Celebes (Sulawesi); Małe Wyspy Sundajskie (Nusa Tenggara): Bali i łańcuch wysp biegnący na wschód przez Timor; Moluki (Maluku) pomiędzy Celebesem a Nową Gwineą; oraz zachodnia część Nowej Gwinei (ogólnie znana jako Papua). 

Republika Indonezji ma charakter scentralizowany (niefederalny) i posiada silnego prezydenta, który jest jednocześnie głową państwa i szefem rządu. Pierwsze bezpośrednie wybory prezydenckie odbyły się dopiero w 2004 roku; prezydent może sprawować władzę do dwóch 5-letnich kadencji.

Trzyizbowy organ władzy ustawodawczej składa się z Ludowego Zgromadzenia Konsultacyjnego, które inauguruje i odwołuje prezydenta oraz wprowadza zmiany do konstytucji, ale nie rozpatruje projektów ustaw; 560-osobowej Izby Reprezentantów, która tworzy ustawy; oraz 132-osobowej Izby Przedstawicieli Regionalnych, którzy wnoszą wkład w ustawodawstwo dotyczące ich regionów.

Populacja

Indonezja jest domem dla ponad 258 milionów ludzi. Jest to czwarty najludniejszy naród na Ziemi (po Chinach, Indiach i USA).

Indonezyjczycy należą do ponad 300 grup etnolingwistycznych, z których większość jest pochodzenia austronezyjskiego. Najliczniejszą grupą etniczną są Jawajczycy, stanowiący prawie 42% ludności, a następnie Sundańczycy z nieco ponad 15%. Inne z ponad 2 mln członków każda obejmują: Chińczycy (3,7%), Malajowie (3,4%), Madurowie (3,3%), Batakowie (3,0%), Minangkabau (2,7%), Betawi (2,5%), Bugińczycy (2,5%), Bantenczycy (2,1%), Bandżarowie (1,7%), Balijczycy (1,5%) i Sasakowie (1,3%).

Języki indonezji

Językiem urzędowym kraju jest język indonezyjski, jednak niewielu Indonezyjczyków powiedziałoby, że jest to język ojczysty. Na całym archipelagu w użyciu jest ponad 700 innych języków.

Najpopularniejszym językiem jest jawajski, którym posługuje się 84 miliony osób. Następne w kolejności są języki sundyjski i madurski, którymi posługuje się odpowiednio 34 i 14 milionów osób. Pisemne formy wielu języków Indonezji mogą być zapisywane w zmodyfikowanych alfabetach sanskryckich, arabskich lub łacińskich.

Religia

Indonezja jest największym na świecie krajem muzułmańskim, 86% ludności wyznaje islam. Ponadto, prawie 9% ludności to chrześcijanie, 2% to hinduiści, a 3% to buddyści lub animiści.

Prawie wszyscy Indonezyjczycy wyznający hinduizm mieszkają na wyspie Bali, a większość buddystów to etniczni Chińczycy. Konstytucja Indonezji gwarantuje wolność wyznania, ale ideologia państwowa określa wiarę tylko w jednego Boga – Allaha.

Kraj leżał od zawsze na skrzyżowaniu wielu szlaków handlowych, nic więc dziwnego, że większość religii i wyznań pojawiła się w Indonezji za sprawą kupców i/lub kolonizatorów. Buddyzm i hinduizm przybiły do indonezyjskich brzegów razem z hinduskimi kupcami, islam przybył na statkach kupców arabskich i gudżarackich. Później Portugalczycy zasiali ziarno katolicyzmu katolicyzm, a Holendrzy protestantyzmu.

Geografia i klimat

Indonezja to rozległy archipelag rozciągający się wzdłuż równika od Azji Południowo-Wschodniej do Australii. Terytorium Indonezji rozrzucone jest na dystansie ponad 5000 kilometrów z zachodu na wschód, czyli odległość podobną do tej, jaką dzieli zachodnie  i wschodnie wybrzeże Kanady. Niektórzy uważają Nową Gwineę Zachodnią za część Oceanii, a w tym przypadku Indonezja byłaby krajem transkontynentalnym.

W skład Indonezji wchodzi 17.500 wysp, z których ponad 150 to aktywne wulkany, Indonezja jest jednym z najbardziej interesujących geograficznie i geologicznie krajów na Ziemi. Była miejscem dwóch słynnych dziewiętnastowiecznych erupcji, tych z Tambory i Krakatau, jak również epicentrum tsunami w Azji Południowo-Wschodniej w 2004 roku.

Warto wspomnieć, że erupcja na wyspie Tambora z 1815 roku była najsilniejszą erupcją wulkanu zarejestrowaną w czasach historycznych. Była tak potężna, że wybuch był słyszany na odległość 2000 km! W jej wyniku cały lud Tambora spotkała zagłada, a w wielu miejscach na świecie, w tym w Europie i Polsce, w 1816 roku nie było lata, a rok ten przeszedł do historii jako „Rok bez lata”. Wubuch wulkanu obniżył globalną temperaturę o 0,3-0,°C. 

Indonezja zajmuje powierzchnię około 1 919 000 kilometrów kwadratowych. Graniczy z Malezją, Papuą Nową Gwineą i Timorem Wschodnim. Najwyższym punktem Indonezji jest Puncak Jaya, która wznosi się na wysokość 5030 metrów, zaś najniższym punktem jest poziom morza.

Klimat

Klimat Indonezji jest prawie w całości tropikalny. Temperatura waha się w niewielkim stopniu w zależności od pory roku. Niewielkie są też zmiany w długości długości dnia i nocy w poszczególnych miesiącach. Wszystko dzięki równikowemu położeniu. 

Główną zmienną klimatu Indonezji nie jest temperatura czy ciśnienie powietrza, ale opady deszczu. Względna wilgotność powietrza na tym obszarze waha się między 70% a 90%. 

Będąc krajem tropikalnym, Indonezja nie ma wiosny, lata, jesieni ani zimy, zamiast tego są tylko dwie pory roku: deszczowa i sucha. Pora sucha trwa od kwietnia do października, podczas gdy pora mokra od listopada do marca. Jednakże globalne ocieplenie sprawiło, że coraz ciężej jest precyzyjnie przewidzieć ich natężenie i okres występowania. 

Kultura Indonezji

Oto kilka wskazówek, jak zachować się w tym odległym egzotycznym dla Europejczyków kraju.

• Nigdy nie używaj lewej ręki w miejscach publicznych. Nie dotykaj nią nikogo, nie jedz nią, nie podnoś nią rzeczy – lewa ręka uznawana jest za nieczystą i służy do celów higienicznych. Bycie osobą leworęczną nie zwalnia z respektowania tej zasady.
• Pamiętaj, aby zdejmować buty lub sandały przy drzwiach do domu i nie pokazywać nikomu podeszew swoich stóp.
• Do wskazywania rzeczy używaj prawego kciuka – celowania w cokolwiek lub kogokolwiek jest uważane za niegrzeczne.
• Zawsze lekko się ukłaniaj, gdy spotykasz lub witasz się ze starszym od siebie Indonezyjczykiem lub z kimś, kto jest dla ciebie autorytetem.
• Jeśli zostaniesz zaproszony do  indonezyjskiego domu, zwyczajowo i grzecznie jest przynieść mały prezent – coś pochodzącego z Twojego kraju, do czego Indonezyjczycy mogą nie mieć dostępu. Pocztówka, zdjęcie lub mała pamiątka będzie miłym prezentem.
• Unikaj dotykania czyjejś głowy, ponieważ jest ona uważana za świętą część ciała.
• Indonezyjczycy są uczeni od najmłodszych lat, żeby nie złościć się z powodu drobnych rzeczy i unikać konfrontacji, a w szczególności publicznych sporów. Dostosowują do tego komunikacje werbalną i niewerbalną. Są powściągliwi w mimice, gestach i słowach. Nawet przedłużanie kontaktu wzrokowego może zostać źle odebrane i potraktowane jako wyzwanie lub forma agresji, więc najlepiej tego unikać!
• W Indonezji istnieje ponad dziesięć sposobów na powiedzenie „nie”, a jeszcze więcej na powiedzenie „tak”, które i tak jest bardzo grzecznym sposobem na przekazanie odpowiedzi odmownej. Indonezyjczycy naprawdę unikają jak ognia sytuacji, w których ktoś mógłby poczuć się urażony. Przyzwyczajenie się do tej bardzo finezyjnej gry słów może zająć trochę czasu. 
• Selamat pagi jest używane jako odpowiednik 'Dzień dobry’, chociaż tylko przed 10 rano. Po tej godzinie selamat siang będzie bardziej odpowiednie. Przed nazwiskami można używać różnych tytułów w zależności od płci i statusu danej osoby. Bu odnosi się do kobiet zamężnych, mba do młodszych, niezamężnych kobiet, zaś pak jest formalnym sposobem powitania mężczyzn. Mas jest odpowiednikiem naszego bardzo nieformalnego „hej”.
• Dobrym tematem do rozmów jest  rodzina, społeczności lokalne, dieta i sport. Unikaj dyskusji na temat polityki, seksu czy dóbr materialnych. Ze strony Indonezyjczyków możesz spodziewać sie pytanai o stan cywilny, wiek, rodzinę, dzieci oraz kilka grzecznościowych pytań o Polskę, choć bardzo możliwe, że będzie stało za nim realne zainteresowanie. 
• Wszyscy Indonezyjczycy identyfikują się z jakąś religią, bardzo niewielu jest zdeklarowanych ateistów. Zakładają oni, że ludzie szeroko rozumianej cywilizacji Zachodu są chrześcijanami. Jeśli jesteś ateistą lepiej nie przyznawaj się do tego, w szczególności w rozmowie z ortodoksyjnymi muzułmanami, którzy niespecjalną estymą darzą właśnie osoby pozbawione wiary religijnej. 

Islam w Indonezji

Indonezja jest domem dla największej populacji muzułmańskiej na świecie. Indonezyjscy wyznawcy Proroka nie są tak bardzo radykalni jak niektórzy bracia w wierze z Bliskiego Wschodu, zwłaszcza z Arabii Saudyjskiej, lecz należy pamiętać, że jest to o wiele bardziej konserwatywne społeczeństwo niż jakiekolwiek inne na Satrym Kontynencie. W związku z tym warto przestrzegać kilku istotnych zasad zachowania. 

• Uważa się za gorszące i niegrzeczne, aby kobiety chodziły w skąpych ubraniach, szczególnie w miastach o dużych tradycjach sakralnych, takich jak Aceh, gdzie znajduje się Wielki Meczet.
• Nawet w kosmopolitycznych miejscach, takich jak Dżakarta czy Bali, kobiety noszące krótkie spodenki, mini spódniczki i wydekoltowane ubrania będą często mylone z prostytutkami i mogą być zaczepiane oraz niepokojone erotycznymi propozycjami, szczególnie w nocy. Oczywiście problem ten nie dotyczy kurortów turystycznych. 
• Wchodząc do meczetu, mężczyźni powinni nosić długie spodnie i koszulę z długim rękawem zakrywającą ramiona. Kobiety powinny zakryć głowę chustą. 
• Mężczyzna nie powinien też nigdy podawać ręki muzułmańskiej kobiecie, chyba że ona pierwsza wyciągnie swoją dłoń.

Kuchnia indonezji

Każda grupa etniczna w tym kraju posiada unikalne przepisy charakterystyczne dla swojej kultury. Ludność mieszkająca wysoko w górach używa dużo chili i przypraw rozgrzewających. Z kolei na słodkie jawajskie potrawy wpłynęła obfita produkcja cukru w czasach kolonialnych. Poza wpływem klimatu i historycznymi naleciałościami spoza Indonezji, tradycyjne przepisy zazwyczaj zawierają składniki typowe dla danego obszaru. Jednak prawie w całej Indonezji ludzie uwielbiają… ryż!

Ryż jest bazową potrawą w diecie Indonezyjczyków. Bogini ryżu, Dewi Sri, jest bardzo czczona na Jawie i Bali, a prawie wszystko tam podawane jest w asyście ryżu – nawet posiłki o dużej zawartości węglowodanów, czyli makaron lub ziemniaki! 

Dla wielu Indonezyjczyków posiłki takie jak chleb, płatki zbożowe czy nawet pizza są jedynie przekąskami, ponieważ nie są spożywane z porcją ryżu. Indonezyjczycy używają również ryżu do przyrządzania różnych deserów, takich jak smaczny pudding ryżowy. Indonezja jest naprawde zakręcona na punkcie ryżu. 

Indonezja jest jednym z największych producentów przypraw na świecie. Wszyscy zawdzięczamy temu wyspiarskiemu krajowi  gałkę muszkatołową, goździki, galangal, liście pandanu i wiele innych przypraw, które na co dzień wykorzystujemy w wielu przepisach. W indonezyjskiej kuchni przyprawy te wykorzystuje się obok przypraw sprowadzanych z Indii i Chin, takich jak kurkuma, trawa cytrynowa i cebula. W większości indoneyzjskich przepisów bez problemu znaleźć można prawie tuzin ziół i przypraw, dzięki czemu charakteryzują się one niezwykłym smakiem.

Wiele indonezyjskich potraw powstało pierwotnie jako dania wspólne, serwowane podczas tradycyjnych ceremonii, rytuałów czy zgromadzeń. Sundajczycy, na przykład, mają tradycję zwaną ngaliwet, która wywodzi się od wspólnego zbierania pieniędzy na zakup składników, a następnie wspólnego gotowania i spożywania posiłku, który układany jest na jednym dużym liściu bananowca. To poczucie wspólnoty jest nadal ważnym elementem lokalnych posiłków. 

Czego warto spróbować, będąc w Indonezji? Oto kilka propozycji lokalnych dań:

Satay

Satay to mięsne szaszłyki zwykle podawane z ciastkami ryżowymi (ketupat) oraz z sosem orzechowym. Jest to narodowa potrawa, którą można kupić praktycznie na kazdym rogu u ulicznych sprzedawców.  

Beef randang

To danie pochodzi z Padang na Sumatrze. Potrawa niezwykle bogata w przyprawy: muszkatołowa gałka, goździki, trawa cytrynowa, chili… Potrawy z Padang słyną z ostrości i bogactwa smaku. Przyrządzanie beef randang trwa wieczność, aby wydobyć z wołowiny jej delikatność. Zdecydowanie warte polecenia. 

Gado-gado

Sałatka warzywna skąpana w sosie orzechowym. Podstawą jest gotowana długa fasola, szpinak, ziemniaki, kukurydza, jajko i kiełki fasoli w połączeniu z ogórkiem, tofu i tempehem. Gado-gado spotkać można w przeróżnych wersjach i staje się coraz słodsze, gdy podróżujesz na wschód Indonezji.

Najciekawsze atrakcje turystyczne w Indonezji

17 tysięcy wysp, każda z nich inna, każda interesująca i warta poznania. Indonezja ma różne oblicza, skrywając na swoim olbrzymim terytorium całe mnóstwo skarbów przyrodniczych i historycznych, które tylko czekają na odkrycie. Wolisz beztroskie plażowanie i nurkowanie w przejrzyście czystej wodzie, a może czujesz w sobie duszę odkrywcy i chcesz zwiedzać starożytne świątynie, a następnie wspiąć się na aktywny wulkan? Tutaj wszystko jest możliwe!

• Bali – turystyczna mekka, której nikomu nie trzeba szczególnie przedstawiać. Balijskie plaże od lat cieszą się niesłabnącą popularnością wśród przyjezdnych, dlatego w tamtejszych kurortach nie masz co liczyć na ciszę i spokój, ale w zamian otrzymasz ciepły piasek, błękitną wodę, doskonałą infrastrukturę i gwarancję wypoczynku w rajskich okolicznościach przyrody. A jeśli zechcesz nieco odpocząć od tłumów, wystarczy udać się w głąb wyspy, gdzie wśród dżungli, wodospadów, pól ryżowych i świątyń Bali pokazuje swoje spokojniejsze, bardziej lokalne i dzikie oblicze.
• Wyspy Gili – Trawangan, Air i Meno. Zapamiętajcie te nazwy, bo każda z wysepek niewielkiego archipelagu jest warta odwiedzenia. Szczególnie, jeśli lubicie nurkowanie i snorkeling, które tam odbywa się obowiązkowo w towarzystwie żółwi, których w tutejszym rezerwacie są całe setki!
• Park Narodowy Komodo – na pewno słyszeliście o wielkich gadach, waranach (lub smokach) z Komodo. Właśnie na tej wyspie możecie pod opieką przewodnika stanąć z nimi oko w oko, a to tylko jedna z wielu przyrodniczych atrakcji, jakie oferuje to cudowne miejsce. Do tego nurkowanie, plaże, piękne widoki, trekking. Potrzebujecie jeszcze zachęty?
• Celebes – inaczej zwana Sulawesi wyspa oferuje bujną dżunglę, górską scenerię i niezwykłą lokalną kulturę swojego najsłynniejszego regionu, czyli Tana Toraja. Poznanie tamtejszych zwyczajów pogrzebowych na pewno zrobi na Was wrażenie!
• Sumatra – wyspa stanowiąca przede wszystkim dom dla wielu gatunków dzikich zwierząt, m.in. tygrysów, słoni czy orangutanów sumatrzańskich, których nie można spotkać nigdzie indziej na świecie. Dla miłośników przyrody i miejsc nietkniętych ludzką ręką to prawdziwy raj. Warto tam zobaczyć choćby jezioro Toba, czyli największe wulkaniczne jezioro na świecie, z wyspą Samosir, którą przed laty zamieszkiwali kanibale.
• Jawa – najbardziej zaludniona wyspa Indonezji słynie w głównej mierze z wulkanów, których jest tam ponad setka, z czego aż 30 aktywnych. Do najsłynniejszych zalicza się malowniczy Bromo, który wygląda przepięknie w promieniach wschodzącego słońca. Ponadto Jawa słynie również ze świątyń, buddyjskiej Borobudur pochodzącej z IX wieku i hinduskiej Prambanan.
• Dżakarta – na koniec nieco inne klimaty oferowane przez położoną na Jawie stolicę Indonezji i jedną z największych aglomeracji świata. Dżakarta zachwyca wielokulturowością i różnorodnością swoich atrakcji. Może przytłaczać, ale zdecydowanie warto dać jej szansę, odwiedzając choćby stare miasto Kota Tua, port Sunda Kelapa, plac Merdeka z wielkim obeliskiem Monas, niezliczone muzea i świątynie, centra handlowe, parki rozrywki, zoo i wiele, wiele innych.

FAQ – najczęściej zadawane pytania o podróż do Indonezji

Autor artykułu: Michal Rosiak

Content manager w porównywarce ubezpieczeń Mubi.pl. Dba, by każdy artykuł poradnikowy pojawiający się w naszym serwisie miał odpowiednią wartość merytoryczną i nie urągał zasadom języka polskiego. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku Historia oraz Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu na kierunku Zarządzanie. Posiada sześcioletnie doświadczenie w prasie tradycyjnej i internetowej.

Wystaw ocenę

24,50

Loading...