Opłata klimatyczna w Polsce i za granicą – co to właściwie jest i ile wynosi?

Co to jest opłata klimatyczna?

Opłata klimatyczna to tak zwany podatek turystyczny, danina publiczna. Turyści przekazują składkę na rzecz samorządu lokalnego w celu rozwoju i utrzymania miejscowej infrastruktury. Jest to pewnego rodzaju rekompensata dla danych terenów za to, że ze względu na turystyczne cechy regionu, mają one ograniczone pole manewru pod kątem rozwoju przemysłu. Opłatę pobiera się na terenach o walorach przyrodniczych i uzdrowiskowych, jeśli pobyt trwa dłużej niż 24 godziny.

W Polsce opłatę klimatyczną reguluje Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych. Dzieli się ją na opłatę miejscową oraz uzdrowiskową. Pierwszą z nich opisuje artykuł 17, który mówi o tym, że to rada gminy decyduje, czy wprowadzić opłatę miejscową od osób fizycznych, które pozostają w danym miejscu dłużej niż dobę w celach wypoczynkowych, turystycznych lub szkoleniowych. Opłatę uzdrowiskową pobiera się na terenach uzdrowisk za każdą rozpoczętą dobę pobytu. Dokonanie tejże płatności oznacza, że nie trzeba dokonywać opłaty miejscowej.

Opłata klimatyczna nie jest wymagana od:

• zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej,
• osób niewidomych i ich przewodników,
• osób hospitalizowanych,
• właścicieli domów letniskowych,
• członków personelu przedstawicieli dyplomatycznych i urzędów konsularnych, a także innych osób zrównanych z nimi w oparciu o umowy, ustawy, zwyczaje międzynarodowe, jeżeli nie posiadają polskiego obywatelstwa lub miejsca pobytu stałego na terenie polski.

Gdzie w Polsce obowiązuje opłata klimatyczna?

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych informuje o tym, że opłata klimatyczna pobierana jest na terenach, które:

• posiadają status obszarów ochrony uzdrowiskowej na zasadach określonych w Ustawie z dnia 28 lipca 2005 roku o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych,
• mają korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe lub warunki umożliwiające pobyt osób w celach wypoczynkowych, turystycznych i rekreacyjnych.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 roku opisuje, jakie warunki musi spełniać dany teren, aby móc pobierać opłatę miejscową. Region musi być bogaty w:

• zabytki,
• muzea,
• pomniki historii,
• lasy,
• punkty widokowe,
• parki narodowe.

Minimalne wymogi turystyczne są spełnione wówczas, gdy na danym terenie znajdują się obiekty hotelarskie.

Uzdrowiska to tereny, które:

• charakteryzują się klimatem o właściwościach uzdrowiskowych,
• posiadają złoża naturalnych surowców leczniczych o potwierdzonych właściwościach.

W Polsce przykładem miejsc, gdzie pobiera się opłatę klimatyczną są:

• Szklarska Poręba,
• Krynica Zdrój,
• Poronin,
• Jelenia Góra,
• Kołobrzeg, 
• Świnoujście,
• Sopot,
• Inowrocław.

Ile wynosi opłata klimatyczna w Polsce w 2024 roku?

Opłata klimatyczna w Polsce naliczana jest za każdą rozpoczętą dobę pobytu. Maksymalne stawki określa Minister Finansów w obwieszczeniu na dany rok. W 2024 roku wynoszą one:

• 3,22 zł dziennie opłaty miejscowej dla miejscowości, które charakteryzują się korzystnymi właściwościami klimatycznymi, walorami krajobrazowymi i warunkami umożliwiającymi pobyt,
• 4,54 zł dziennie opłaty miejscowej dla terenów, które posiadają status obszaru ochrony uzdrowiskowej,
• 6,21 zł dziennie opłaty uzdrowiskowej.

Wysokość opłat określa rada gminy. Stawki nie mogą jednak przekroczyć kwot ustalonych przez Ministra Finansów w obwieszczeniu.

Ile wynosi opłata klimatyczna za granicą w 2024 roku?

Wysokość opłaty klimatycznej za granicą jest różna. W niektórych krajach z kolei wcale nie płaci się podatku turystycznego. Przykładem tego jest np. Hiszpania, gdzie danina wymagana jest tylko w Katalonii i na Balearach. Różnice w wysokościach składki są także zauważalne pomiędzy regionami danego kraju. Np. drożej może być w nadmorskich kurortach.

W poniższej tabeli znajduje się kilka przykładowych stawek opłaty klimatycznej w poszczególnych krajach według raportu przeprowadzonego przez Interhome.

Opłata klimatyczna Włochy

Od 1 października 2023 roku Włochy podniosły podatek turystyczny. To pierwsza tego typu zmiana od 2014 roku. Jego wysokość zależy od rodzaju zakwaterowania. Im bardziej luksusowy nocleg, tym wyższa opłata. Podatek jest pobierany na rachunek hotelu. Za dzieci do 10 lat nie trzeba uiszczać opłaty. Podatek jest naliczany za maksymalnie 10 dni pobytu.

Opłata klimatyczna we Włoszech wynosi:

• 3 euro dziennie za osobę za ośrodek wczasowy lub kemping,
• 4 euro dziennie za osobę za hotel 1-gwiazdkowy,
• 5 euro dziennie za osobę za hotel 2-gwiazdkowy,
• 6 euro dziennie za osobę za hotel 3-gwiazdkowy,
• 7,5 euro dziennie za osobę za hotel 4-gwiazdkowy,
• 10 euro dziennie za osobę za hotel 5-gwiazdkowy.

Opłata klimatyczna Chorwacja

Wysokość podatku turystycznego w Chorwacji określa Ustawa o opłacie klimatycznej Republiki Chorwackiej. Kwota zależy od miejsca i terminu pobytu. Dzieci do 12. roku życia są zwolnione z opłaty, a młodzież w wieku od 12 do 18 lat obowiązuje zniżka 50%. Opłata klimatyczna dla osób powyżej 18. roku życia wynosi średnio od 1 euro do 2 euro. Władze Chorwacji planują podwyższyć opłatę klimatyczną, jednak zmiany mają wejść w życie nie wcześniej niż w 2025 roku.

Czym spowodowane są różnice w opłacie klimatycznej za granicą?

Wyższe stawki związane z opłatą klimatyczną za granicą widoczne są głównie w popularnych turystycznie miejscowościach i kurortach. Powodem tego jest większe zainteresowanie zwiedzających poszczególnymi regionami oraz występowanie walorów krajobrazowych i turystycznych. 

Różnice w cenach najbardziej widocznie są np. w Szwajcarii. Region Grindelwald wymaga opłaty klimatycznej w kwocie około 4,77 euro, a Nendaz już tylko 3,56 euro.

Inne stawki dotyczą także dzieci. Podczas pobytu w szwajcarskim Zermatt należy doliczyć opłatę klimatyczną za dziecko w wieku od 6 do 15 lat, która wynosi około 1,86 euro za dobę. We Francji z kolei osoby do 18. roku życia są zwolnione z podatku. Podobnie jest w Mayrhofen w Austrii, gdzie stawka nie dotyczy małoletnich do 15. roku życia.

W poniższej tabeli widoczne są różnice w stawkach za opłatę klimatyczną dla poszczególnych regionów.

O czym jeszcze powinieneś pamiętać podczas wyjazdu za granicę?

Opłatę klimatyczną uiszcza się w miejscu zakwaterowania wraz z należnością za wynajem pokoju. Są jednak sytuacje, kiedy podczas wyjazdu za granicę musisz pokryć więcej kosztów. Zdarza się niekiedy, że nieumyślnie zniszczysz wyposażenie pokoju hotelowego. W takich przypadkach, aby nie narażać się na dodatkowe wydatki, przyda Ci się ubezpieczenie turystyczne rozszerzone o ochronę OC. Co to takiego? Dodatek ten przenosi odpowiedzialność finansową na ubezpieczyciela, w sytuacjach gdy Ty lub Twoi podopieczni wyrządzą szkody – w mieniu lub na osobie. W związku z tym, jeśli np. wybijesz szybę w oknie hotelowym, towarzystwo pokryje koszty jej naprawy. 

Oprócz OC ubezpieczenie turystyczne gwarantuje pomoc związaną przede wszystkim z pokryciem kosztów leczenia, wizyt lekarskich, hospitalizacji czy transportu do Polski. Opieka medyczna w innych krajach jest bardzo kosztowna. Dzięki polisie na wyjazd nie będziesz musiał martwić się kosztami, jeśli w wyniku choroby lub wypadku konieczna będzie konsultacja Twojego stanu zdrowia z lekarzem. Ponadto istnieje możliwość rozszerzenia ochrony np. o NNW – ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków. Gwarantuje ono zadośćuczynienie w przypadku uszczerbku na zdrowiu lub śmierci.

Koszt ubezpieczenia turystycznego to zazwyczaj kilka złotych dziennie. W poniższej tabeli zobaczysz przykładowe oferty ochrony. Dotyczą one 25-letniego Piotra, który planuje spędzić 7 dni w Szwajcarii.

FAQ – najczęściej zadawane pytania o opłatę klimatyczną w Polsce i za granicą