Ubezpieczenie do Singapuru

Singapur – najciekawsze atrakcje turystyczne

Singapur bywa nazywany Małą Azją. Skąd ta nazwa? Oczywiście wzięła się ona z kulturowej różnorodności tego niewielkiego miasta-państwa, w którym stykają się różne azjatyckie wpływy. Mieszanka kultur chińskiej, hinduskiej i innych tworzy niesamowicie zróżnicowaną całość, w której zdecydowanie jest co oglądać. Oto krótka lista singapurskich atrakcji, których nie możesz przegapić.

Marina Bay – Park Merliona

Finansowe centrum miasta z mnóstwem szklanych wieżowców, którego symbolem jest wybudowany za 5,7 miliarda dolarów hotel Marina Bay Sands. Nocleg w nim zdecydowanie nie jest na każdą kieszeń, ale podziwiać jego charakterystyczny przypominający łódź ułożoną na trzech drapaczach chmur kształt można za darmo, a warto to zrobić szczególnie wieczorem, gdy odbywa się muzyczno-laserowy pokaz. Można tam podziwiać również posąg Merliona w Parku Merliona, czyli pół ryby, pół lwa, będącego symbolem Singapuru. 

Gardens by the Bay (Ogrody Marina Bay) 

Potężne, zajmujące ponad 100 hektarów ogrody położone w centrum miasta za hotelem Marina Bay Sands. Ich najbardziej znaną atrakcją są tzw. Supertree, czyli drzewopodobne konstrukcje oplecione prawdziwą roślinnością, wśród których szczytów rozciąga się ścieżka spacerowa. Widok z niej jest niesamowity, zwłaszcza podczas pokazu zwanego Garden Rhapsody.

ZOO – Night Safari Singapore 

Jeden z najbardziej imponujących ogrodów zoologicznych na świecie znajduje się właśnie w Singapurze. Tamtejsze ZOO to 300 gatunków zwierząt, podzielona na strefy tematyczne, otwarta przestrzeń niczym nieprzypominająca tradycyjnych klatek i wybiegów, spektakle w rodzaju River Safari czy Nocnego Safari, atrakcje dla najmłodszych i wiele innych.

Universal Studios Singapore

Na wyspie Sentos w Singapurze zbudowano park rozrywki – to jeden z sześciu takich obiektów na świecie. W Universal Studios Singapore można odwiedzić 6 stref tematycznych: Hollywood, New York, Sci-Fi City, Ancient Egypt, The Lost World i Far Far Away. Park oficjalnie działa od 28 maja 2011 roku i przyciąga co roku miliony gości.

Chinatown 

Chińska dzielnica pełna charakterystycznej architektury wyróżniającej się na tle otaczających ją drapaczy chmur. Oprócz spacerów po ulicach wypełnionych straganami z jedzeniem i knajpkami, warto tam odwiedzić trzy świątynie: buddyjską Buddha Tooth Relic Temple, hinduską Mariamman i muzułmański meczet Masjid Jamae.

Little India 

Stragany z kolorowymi materiałami, ubraniami, biżuterią czy przyprawami, indyjska kuchnia, zapachy, barwy, charakterystyczna architektura i świątynie. W tej dzielnicy Singapuru naprawdę można poczuć się jak w Indiach.

National Gallery Singapore

To muzeum poświęcone sztuce i kulturze Azji Południowo-Wschodniej, które powstało w dawnym budynku ratusza i sądu najwyższego. Miłośnicy wykwintnej kuchni mogą wybrać się do restauracji Odette, która mieści się w National Gallery Singapore – otrzymała ona 3 gwiazdki Michelin.

Singapore Flyer

To jedna z popularniejszych atrakcji Singapuru. Koło widokowe ma wysokość 165 metrów i rozciąga się z niego wspaniały widok na miasto. Działa ono od 2008 roku. 

Wyspa Sentosa 

Sztuczna wyspa stanowiąca singapurskie centrum rozrywki. Plaża, restauracje, bary, kasyna, pola golfowe, ścieżki spacerowe, akwarium, parki rozrywki i wiele innych atrakcji sprawia, że nie da się tam nudzić i można poczuć się jak dziecko.

Singapur – podstawowe informacje

Nazwa “Singapur” pochodzi od Singa-pura (“Miasto Lwa”), określenia używanego powszechnie od XIV wieku. Główne tradycje kulturowe Singapuru to tradycje malajskie, indyjskie, chińskie i do pewnego stopnia zachodnie (brytyjskie). Poszczególne społeczności wywodzące się z tych kręgów kulturowych z jednej strony podkreślają swoją odrębność i autonomię, lecz z drugiej strony czują się pełnoprawnymi członkami singapurskiej państwowości. 

Doskonale to podejście ilustruje popularna lokalna potrawa Rojak – sałatka, w której różne składniki polane są obficie sosem orzechowym. Każdy składnik jest wyraźnie wyczuwalny, ale wszystkie połączone są smakiem sosu. Sos orzechowy to singapurskość, a inne składniki to różne tradycje kulturowe. Zrozumienie tej prawidłowości to klucz do zrozumienia singapurskiej mentalności i kultury tego egzotycznego kraju. 

Singapur to miasto-państwo położone na południowym krańcu Półwyspu Malajskiego, około 137 kilometrów na północ od równika. Składa się z Wyspy Singapur w kształcie rombu i około 60 małych wysepek. Główną wyspę od półwyspu Malezji od północy oddziela Cieśnina Johor, wąski kanał przecięty drogową i kolejową groblą o długości prawie kilometra. Południowe granice państwa przebiegają przez Cieśninę Singapurską, gdzie w odległości 16 kilometrów od głównej wyspy rozciągają się wysunięte elementy archipelagu wysp Riau, który należy już do Indonezji.

Przez prawie sto pięćdziesiąt lat był on kolonią brytyjską i było gospodarczo oraz politycznie ściśle powiązany z całym Półwyspem Malajskim. Miasto powstało w 1819 roku jako brytyjski port handlowy. W tym okresie na wyspę przybyli Malajowie z pobliskich obszarów, duża liczba imigrantów z Chin, a później także hinduscy robotnicy skazańcy. 

Brytyjczycy nie zrobili wiele, aby zintegrować ludność, pozostawiając każdą społeczność samej sobie. Singapur uzyskał niepodległość w 1959 roku i przystąpił do Związku Malajskiego w 1963 roku, ale w 1965 roku opuścił strukturę związku, który był de facto brytyjską kolonią i ogłosił niepodległość.

Od tego czasu władze postawiły na ściąganie zagranicznych inwestycji i poprawę dobrobytu mieszkańców. Nie była to droga usłana różami, ale w konsekwencji w ciągu trzydziestu lat Singapur zmienił się z surowego portu handlowego w bogate, uporządkowane, uprzemysłowione społeczeństwo. Pamięć o trudnościach społecznych i ekonomicznych wpłynęła na rozwój kultury narodowej, w której nacisk kładzie się na bogactwo i stabilność oraz ideę wielokulturowości.

Singapur jest największym portem w Azji Południowo-Wschodniej i jednym z najbardziej ruchliwych na świecie. Swój rozwój i dobrobyt zawdzięcza centralnemu położeniu na południowym krańcu Półwyspu Malajskiego, gdzie dominuje nad Cieśniną Malakka, łączącą Ocean Indyjski z Morzem Południowochińskim. 

Miasto Singapur jest położone w południowej części głównej wyspy. Z czasem urbanizacja zatarła różnice między miastem a krajem. Obszary zabudowane zajmują obecnie dużą część miasta-państwa. Starsze części miasta zostały w znacznym stopniu odnowione, zwłaszcza wzdłuż rzeki Singapur, ale także w innych miejscach. Powszechne niegdyś chińskie shop-house, składające się z pomieszczeń mieszkalnych nad lokalem handlowym, stopniowo znikają z miasta.

Wokół centrum miasta znajdują się nowe osiedla, w których mieszka około 86% ludności. Osiedla są samodzielne i posiadają wieżowce mieszkalne, sklepy, budynki służby zdrowia i opieki społecznej, budynki sakralne i szkoły; są dobrze skomunikowane dzięki systemowi szybkiego transportu masowego (MRT), który okrąża wyspę.Tradycyjne malajskie osiedla kampong – składające się z domów na palach budowanych wzdłuż linii brzegowej – są coraz mniej liczne i obecnie można je znaleźć tylko na wybranych obszarach wiejskich.

Jako państwo Singapur jest unitarną demokracją parlamentarną opartą na modelu westminsterskim. Głową państwa jest prezydent; do 1991 roku w dużej mierze ceremonialne stanowisko prezydenta było obsadzane w drodze wyborów parlamentarnych, ale w tym samym roku zmieniono konstytucję, umożliwiając bezpośrednie powszechne wybory prezydenta i rozszerzając jego uprawnienia.

Jednoizbowy parlament składa się z 94 członków, z których 84 jest wybieranych, a 10 mianowanych na okres do pięciu lat. Większość parlamentarna wybiera ze swego grona premiera, który jest szefem rządu, oraz radę ministrów, które tworzy rząd. W każdym okręgu wyborczym działa Obywatelski Komitet Konsultacyjny, którego zadaniem jest łączenie lokalnych społeczności z partią rządzącą.

Pomiędzy politycznymi i administracyjnymi organami władzy utrzymywana jest ścisła łączność. Struktura administracyjna składa się z różnych ministerstw i rad statutowych. Są one obsadzone urzędnikami państwowymi, których pracę nadzoruje niezależna Komisja Służby Publicznej.

Wyborcami w Singapurze są wszyscy dorośli obywatele, którzy są zarejestrowani jako wyborcy, a głosowanie jest obowiązkowe. W wyborach startuje wiele partii, ale od 1959 roku singapurska polityka jest zdominowana przez Partię Akcji Ludowej (PAP). Zdolność PAP do utrzymania kontroli nad państwem w dużej mierze wynika z szybkiego wzrostu gospodarczego Singapuru i poprawy dobrobytu społecznego, a więc i z wysokim zadowoleniem społeczeństwa, które nie jest ani chętne, ani gotowe do przeprowadzania gwałtownych zmian politycznych mogących zepchnąć Singapur ze ścieżki ekonomicznego dobrobytu. 

Ponadto PAP często tłumiła i kooptowała krajową opozycję – zwłaszcza poprzez ustawy o bezpieczeństwie wewnętrznym, które pozwalają na przetrzymywanie dysydentów politycznych przez czas nieokreślony bez procesu – oraz promowała narodową ideologię paternalistyczną poprzez różne ustawy i instytucje korporacyjne. Ideologia ta kładzie nacisk na sztywną moralność publiczną, skoncentrowaną na wyglądzie osobistym i czystości, lojalności politycznej i planowaniu rodziny.

Wskaźnik przestępczości jest niski. System sądownictwa oparty jest na brytyjskim systemie prawnym, co oznacza, że sądownictwo nadzorowane jest przez Sąd Najwyższy oraz sądy o pomniejszych jurysdykcji, takie jak sądy okręgowe i magistrackie. Od sądów niższej instancji można się odwoływać do sądów wyższej instancji, a ostateczną instancją odwoławczą jest Sąd Apelacyjny. Sąd Szarīʿah jest właściwy w sprawach z zakresu prawa islamskiego.

Niektóre rozwiązania prawne w Singapurze mogą nam się wydać żywcem przeniesione ze średniowiecza. Przykładowo kara śmierci jest orzekana za przemyt narkotyków, a chłostę nadal wykorzystuje się jako orzeczenie w przypadku mniej groźnych przestępstw. Ponadto istnieją grzywny lub inne kary za wiele wykroczeń, takich jak rzucanie śmieci na podłogę, oddawanie moczu w windzie (tutaj akurat rozumiemy surowość wymiaru sprawiedliwości) czy angażowanie się w politykę poza zarejestrowanymi partiami politycznymi.

Flaga Singapuru jest podzielona na równe czerwone i białe poziome części oznaczające jedność i czystość. Biały półksiężyc i pięć gwiazd w okręgu symbolizuje rozwijający się naród oraz ideały demokracji, pokoju, postępu, sprawiedliwości i równości. Hymn narodowy i motto narodowe napisane są w języku malajskim. Inne symbole nawiązują do odrębnych tradycji etnicznych. Chińczycy, Malajowie i Hindusi wykorzystują materiały symboliczne i praktyki rytualne z własnych tradycji i do własnych celów.

Geografia Singapuru – klimat, roślinność, ukształtowanie terenu

Pogoda – czego spodziewać się na wakacjach w Singapurze?

Singapur jest położony w pobliżu równika i ma klimat tropikalny, charakteryzujący się stosunkowo wysokimi i jednolitymi temperaturami, obfitymi opadami i wysoką wilgotnością powietrza przez cały rok. 

Chociaż klimat jest dość jednolity, w ciągu roku występują pewne różnice związane z dwoma monsunami: monsunem północno-wschodnim, który występuje od listopada do początku marca i jest bardziej deszczowy, zwłaszcza w pierwszej części, oraz monsunem południowo-zachodnim, który występuje od czerwca do września. Pierwszy okres między dwoma monsunami, od marca do początku czerwca, jest najgorętszy i najbardziej nieprzyjemny w roku.

W latach 1991-2020 najniższa odnotowana temperatura wyniosła 20,2°C (!) i wydarzyło się to w marcu 2000 roku. W ciągu dnia temperatura zazwyczaj osiąga 33°C przez większą część roku. Najgoręcej jest od marca do maja. Kwiecień i październik to okresy monsunowe charakteryzujące się powolnymi ruchami powietrza oraz intensywnymi popołudniowymi opadami i burzami. 

W Singapurze stale jest gorąco i parno, więc jeśli nie lubisz takiej pogody, musisz gruntownie przemyśleć, czy jest to dobry kierunek wakacyjnej wyprawy. Ponadto wilgotność względna nie spada poniżej 70%. Jeśli dodać do tego efekt miejskiej wyspy ciepła, typowy dla dużych miast, czyli zjawisko polegające na tym, że ciepło pozostaje uwięzione między ulicami i budynkami nawet w nocy, można zrozumieć, że klimat Singapuru nie jest przyjemny dla tych, którzy nie są do niego przyzwyczajeni. 

Morskie bryzy mogą nieco złagodzić upał w rejonie portu i w dzielnicach wzdłuż wybrzeża, ale w ścisłym centrum nie można na nie liczyć. Na szczęście budynki i środki transportu są wyposażone w klimatyzację. Trochę ulgi przynoszą wiatry monsunowe, ale nie w skali całego roku.  Najbardziej wilgotny i wietrzny okres przypada na monsun północno-wschodni, czyli okres od listopada do marca.

Ukształtowanie terenu, czyli płasko wszędzie

Prawie dwie trzecie powierzchni wyspy znajduje się poniżej 15 metrów nad poziomem morza. Wzgórze Timah, najwyższy szczyt Singapuru, ma wysokość zaledwie 162 metrów i wraz z innymi szczytami, takimi jak Panjang i Mandai, tworzy blok nierównego terenu w centrum wyspy. Na zachodzie i południu znajdują się niższe skarpy o wyraźnych kierunkach północny zachód – południowy wschód, takie jak góra Faber. Wschodnia część wyspy to niski płaskowyż pocięty przez erozję na skomplikowany układ wzgórz i dolin. 

Fauna i flora

Niestety bardzo niewiele pozostało z pierwotnej roślinności i życia zwierząt, z wyjątkiem kilku tysięcy akrów wiecznie zielonego lasu deszczowego zachowanego wokół zlewni. Nieco roślinności namorzynowej przetrwało w północno-zachodniej części wyspy. Wiele egzotycznych roślin zostało sprowadzonych na wyspę i zasadzonych w celach ozdobnych. 

Największe rodzime zwierzęta to makak długoogonowy (azjatycki gatunek małpy), loris powolny (lemur bez ogona o dużych oczach) i mrówkojad łuskowaty. Liczne są ptaki, zwłaszcza takie jak indyjski ptak mynah, kania brahminy (kania o czerwonobrązowym upierzeniu z białą głową i piersią) oraz jaskółka domowa, które przystosowały się do symbiotycznego związku z człowiekiem. Częste są również gady, takie jak kobry i jaszczurki. Na wielu odcinkach wybrzeża występują rafy koralowe wraz z towarzyszącymi im rybami i dzikimi zwierzętami.

Ubezpieczenie turystyczne do Singapuru nawet za 7 zł za dzień ochrony!

Gorąco, parno, a do tego niewiele miejsc, w których można odpocząć od miejskiego zgiełku – to gotowy przepis na kłopoty zdrowotne, zwłaszcza dla przyjezdnych przyzwyczajonych do zupełnie innych realiów klimatycznych. Całe szczęście więc, że Singapur może się pochwalić stojącym na bardzo wysokim poziomie systemem opieki zdrowotnej. Gorzej, że za jej usługi trzeba słono zapłacić.

Koszt zwykłej wizyty lekarskiej w Singapurze wynosi od 80 dolarów singapurskich (ok. 240 zł) w górę, a to i tak niewiele w porównaniu do ceny za pobyt w szpitalu. Za dobę hospitalizacji w Singapurze trzeba bowiem zapłacić w zależności od standardu szpitala i pokoju od 300 do nawet 5000 dolarów singapurskich, czyli od ok. 900 do prawie 15 000 zł! Z pewnością nie chciałbyś wrócić z wakacji z takim rachunkiem, prawda? W takim razie jedynym rozwiązaniem jest ubezpieczenie turystyczne, które pokryje koszty opieki zdrowotnej.

Zanim jednak kupisz pierwszą polisę, która rzuci Ci się w oczy, zwróć uwagę na jej warunki, a przede wszystkim wysokość sumy ubezpieczenia kosztów leczenia. MSZ wskazuje, że powinna ona wynosić co najmniej 100 000 zł, ale to absolutne minimum, które może okazać się niewystarczające już przy zwykłych chorobach lub urazach, nie wspominając o poważnych wypadkach wymagających np. akcji ratowniczej na morzu czy transportu medycznego do kraju.

Około 300 000 zł wydaje się znacznie bardziej racjonalną kwotą, żeby poczuć się dość bezpiecznie podczas pobytu w Singapurze. Sprawdźmy, ile zapłaciłby za polisę z sumą ubezpieczenia KL w co najmniej takiej wysokości dorosły turysta, który wybiera się na tydzień do Singapuru  (ceny za dzień ochrony zostały zaokrąglone).

Nawet najdroższa polisa zawierająca milionowe kwoty ubezpieczenia to bardzo niewielki wydatek w porównaniu z wydatkami, jakie mogą czekać turystę, który nie zapewni sobie należytej ochrony. A trzeba pamiętać, że ta nie odnosi się tylko do kosztów leczenia, obejmując jeszcze m.in.:

• ubezpieczenie NNW, z którego wypłacane jest odszkodowanie za trwały uszczerbek na zdrowiu turysty, liczone proporcjonalnie do stopnia uszczerbku i sumy ubezpieczenia;
• ubezpieczenie OC prywatne, dzięki któremu ubezpieczyciel pokryje straty osoby trzeciej poszkodowanej w spowodowanym przez Ciebie wypadku;
• ubezpieczenie bagażu będące niezbędną ochroną dla wszystkich turystów, a szczególnie tych, którzy przewożą drogi sprzęt sportowy lub elektroniczny (mogą wymagać dodatkowej ochrony).

Oczywiście koszt ubezpieczenia wzrasta nie tylko z powodu zwiększającego się zakresu ochrony, ale też czasu wyjazdu i liczby osób objętych ubezpieczeniem. Ile kosztowałyby wskazane wyżej polisy (warunki ochrony pozostają bez zmian), gdyby ubezpieczający chciał je wykupić nie tylko dla siebie, ale też dla partnerki lub dla całej 4-osobowej rodziny?

Społeczeństwo Singapuru – kultura, religia, język i grupy etniczne

Podział etniczny i języki

Najliczniejszą grupą etniczną w Singapurze są… Chińczycy, którzy stanowią około 75% ogółu. Kolejną co do wielkości grupą są Malajowie, a trzecią Hindusi. Żadna z tych trzech głównych społeczności nie jest jednorodna. Wśród Chińczyków ponad dwie piąte pochodzi z prowincji Fujian i mówi dialektem Amoy, około jedna czwarta to Teochew z miasta Shantou w prowincji Guangdong, a mniejsza liczba pochodzi z innych części Guangdong. Społeczność chińska posługuje się więc wzajemnie niezrozumiałymi dialektami. 

Wśród Malajów różnice językowe są mniej wyraźne, ale w grupie tej są też Indonezyjczycy mówiący w dialektach jawajskim, bojarskim i innych. Najbardziej zróżnicowana jest grupa hinduska, składająca się z Tamilów (ponad połowa), Malajalów i Sikhów; w jej skład wchodzą również społeczności pakistańskie i syngaleskie.

Ze względu na tę różnorodność etniczną w powszechnym użyciu są co najmniej cztery języki: angielski, mandaryński chiński, malajski i tamilski. Angielski pozostaje językiem używanym w administracji, handlu i przemyśle oraz jest podstawowym językiem wykładowym w szkołach. Mandaryński, czyli oficjalny język Chin kontynentalnych, jest bardzo popularny ze względu na liczną chińską populację, a jedna trzecia populacji szkolnej uczy się w tym języku. Malajski jest uznawany za język narodowy kraju i, podobnie jak angielski, jest powszechnie używany do komunikacji między różnymi grupami etnicznymi oraz odgrywa szczególnie użyteczną rolę ze względu na bliskie związki między Singapurem a Malezją.

Religia

Przynależność religijna odzwierciedla podziały etniczne. Dwóch na trzech Chińczyków wyznaje w jakimś stopniu konfucjanizm, buddyzm, daoizm lub jakąś ich kombinację. Praktycznie wszyscy Malajowie, a także niektórzy Hindusi, wyznają islam. 

Na wyspie obecna jest również społeczność chrześcijańska, która szybko się rozrosła, osiągając wielkość porównywalną z populacją muzułmańską. Co ciekawe, prawie wszyscy chrześcijanie są etnicznymi Chińczykami. Jest też wielu Singapurczyków, którzy nie mają żadnych powiązań religijnych.

Kultura i mentalność Singapurczyków

Podczas swoich długich rządów Brytyjczycy ze względów politycznych utrzymywali i podkreślali podziały rasowe między trzema największymi grupami etnicznymi – Chińczykami, Malajami i Hindusami. Kolejne rządy Singapuru starały się zniwelować te postawy w nadziei na stworzenie prawdziwie wielorasowego społeczeństwa. Mimo pochodzenie etniczne wciąż jest silnym identyfikatorem społecznym.

Singapurczycy często przypisują zachowania i cechy społeczne (które wykraczają poza zwyczaje religijne i kulturowe) również do rasy. Na przykład Chińczycy i Hindusi w Singapurze są powszechnie uważani za grupy etniczne o smykałce do interesów, ponieważ są nastawieni na zysk i dominują w politycznych i gospodarczych aspektach społeczeństwa. Malajowie są często uważani za mniej konkurencyjnych ekonomicznie. 

Pomimo tych stereotypów zakorzenionych poglądów, Singapurczycy lubią myśleć o swojej kulturze jako “merytokratycznej”, w której ludzie nie są uprzywilejowani w stosunku do innych ze względu na swoje pochodzenie. Uznaje się, że ci, którzy mają kwalifikacje akademickie lub są dobrze wykształceni, stanowią klasę wyższą. Powszechnie uważa się, że status społeczny powinien być oparty na zasługach i wynikać z etyki pracy, nie zaś z uwagi na przynależność do grupy etnicznej. 

Mimo to nie można zaprzeczyć, że kultura singapurska przejawia cechy społeczeństwa hierarchicznego. Interakcje międzyludzkie mają charakter warstwowy, co jest wynikiem wpływów chińskich. Konfucjański sposób myślenia kładzie nacisk na znaczenie zdrowych interakcji międzyludzkich, promując ideę, że relacje między ludźmi powinny być nierówne, z określonymi rolami hierarchicznymi (np. władca i poddany, mąż i żona, ojciec i syn). 

Wielu Singapurczyków, zwłaszcza Chińczyków, wierzy, że ta naturalna nierówność jest potrzebna, by łatwiej utrzymać harmonijne i stabilne relacje między jednostkami, a tym samym w całym społeczeństwie. Każdy ma swoją rolę do spełnienia, a dla przełożonych tą rolą jest ochrona i zarządzanie podwładnymi.

Koncepcje konfucjańskie mogą częściowo wyjaśniać, dlaczego Singapurczycy są tak wydajni i odnoszą sukcesy – w końcu takie cechy jak obowiązek, umiar i etyka pracy są bardzo mocno podkreślane w podstawach nauk Konfucjusza.

Wielu Singapurczyków pochodzenia chińskiego szczególnie przestrzega zasady Li: “robienia tego, co należy robić”. Konfucjanizm podkreśla również znaczenie wieku. Od Singapurczyków oczekuje się, że będą darzyć swoich rodziców i starszych całkowitym szacunkiem i oddaniem, zgodnie z kulturowym pojęciem “synowskiej pobożności”. Jej wartość jest zbliżona do czci dla przodków i oznacza, że większość organizacji społecznych respektuje hierarchię wiekową. 

Innym podstawowym pojęciem leżącym u podstaw kultury singapurskiej jest pedantyczna wręcz dbałość o własny wizerunek, rozumiany reputacja, wpływy, godność i honor danej osoby. Prawiąc ludziom komplementy, okazując im szacunek lub robiąc coś, co podnosi ich samoocenę, podnosisz wartość ich wizerunku.

Z tego względu Singapurczycy zazwyczaj działają w relacjach społecznych bardzo powściągliwie, nie chcąc narazić na szwank swojego wizerunku i postrzegania przez innych. Zachowawcze zachowanie jest normą, ponieważ ludzie nie chcą się wyróżniać i/lub ryzykować utraty twarzy przez zrobienie czegoś niestosownego.

Łatwo zatem zrozumieć, że ekscentryczność nie jest w Singapurze wysoko ceniona. Życie jest na ogół proste i zdyscyplinowane. Szczęście znajduje się w osiągnięciach, a nie w pobłażaniu sobie, dlatego też samokontrola i samodyscyplina są cechami powszechnie podziwianymi.  

Jedną z pięciu wspólnych wartości narodowych wyznawanych przez Singapur jest zasada, że “naród jest ważniejszy od społeczności, a społeczeństwo od siebie”. Jest to przykład na to, że Singapur jest bardziej kolektywistyczny niż społeczeństwa zachodnie. Jednostki często postrzegają siebie jako członków grup, a nie jako autonomiczne podmioty. Grupa to grupa ludzi, z którymi łączy nas wspólny interes lub tożsamość (np. rodzina, firma, społeczność, kraj itp.). 

Grupy te odzwierciedlają lub definiują to, kim są jej członkowie, i często wymagają wysokiego stopnia lojalności. Na przykład interesy grupy zwykle są ważniejsze niż interesy jednostki, nawet jeśli są ze sobą sprzeczne. Ponadto członkowie grupy oczekują, że będą traktowani preferencyjnie w stosunku do wszystkich, którzy do niej nie należą. W zamian za taką lojalność jednostka zyskuje poczucie przynależności, ochrony i jedności.

Singapurczycy jak ognia unikają otwartych konfliktów – nawet jeśli nie zgadzają się z tym, co mówisz lub robisz, raczej nie powiedzą Ci tego w sposób otwarty i zdecydowany. We wszystkich aspektach życia szukają harmonii, spokoju i pojednania, nie rywalizacji.

Czego NIE robić w Singapurze:

• Unikaj wypytywania Singapurczyków o ich pochodzenie rasowe, ponieważ prawie na pewno uznają to za obcesowe i nieeleganckie.
• Unikaj bezpośredniego krytykowania kogoś, wytykania mu błędów lub prawienia nieszczerych/ironicznych komplementów, ponieważ wszystkie te działania powodują, że Singapurczyk może w oczach swoich współplemieńców „stracić twarz”.
• Unikaj publicznego okazywania oznak gniewu, podnoszenia głosu lub krzyczenia, ponieważ w oczach Singapurczyka spowoduje to, że to Ty „stracisz twarz”.
• Staraj się nie przerywać i nie wypełniać sztucznie ciszy podczas rozmowy.
• Prowadź swoje rozmowy w sposób harmonijny i zrównoważony. Unikaj dominowania podczas konwersacji i daj innym przestrzeń do wypowiedzenia się.

FAQ – najczęściej zadawane pytania o wyjazd do Singapuru