Nadzór ubezpieczeniowy

Nadzór ubezpieczeniowy obejmuje segment rynku finansowego w Polsce i dotyczy nadzoru nad zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i pośrednikami zajmującymi się sprzedażą ubezpieczeń. Od 2006 roku zajmuje się tym Komisja Nadzoru Finansowego, której główne zadania to zapobieganie powstawaniu różnego rodzaju nieprawidłowościom i przestępstwom ubezpieczeniowym, a tym samym – ochrona klientów wspomnianych zakładów ubezpieczeń. Instytucje, które wspierają nadzór ubezpieczeniowy w Polsce, to PIU – Polska Izba Ubezpieczeń, UFG – Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny, PBUK – Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Rzecznik Finansowy.

Zadania nadzoru ubezpieczeniowego

Art. 3 ustawy o nadzorze ubezpieczeniowym podaje, że głównym celem nadzoru ubezpieczeniowego jest ochrona interesów klientów zakładów ubezpieczeń, przy czym chodzi zarówno o osoby ubezpieczające (czyli zawierające umowę), jak i osoby ubezpieczone (których dotyczy podpisana umowa), uposażone (które mogą otrzymać odszkodowanie z np. ubezpieczenia NNW z tytułu śmierci osoby ubezpieczonej) oraz uprawnione – zarówno do otrzymywania świadczeń, jak i wykonywania określonych czynności w związku z umową ubezpieczenia.

Przykład

36-letni Artur jest tatą 8-letniego Kuby. Artur jest osobą ubezpieczającą, która podpisuje w imieniu małoletniego syna umowę ubezpieczenia NNW. Kuba jest osobą ubezpieczoną. Jeżeli Kuba zmarłby wskutek nieszczęśliwego wypadku, Artur jako osoba uposażona otrzymałby świadczenie z tytułu śmierci syna.

Wybrane zadania w ramach nadzoru ubezpieczeniowego

W strukturze Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego można wyróżnić Pion Nadzoru Ubezpieczeniowego, który składa się z kilku departamentów, w tym Departamentu Nadzoru Ubezpieczeniowego i Monitorowania Ryzyk (DNM) oraz Departamentu Inspekcji Ubezpieczeniowych (DIU)

DIU jest odpowiedzialny za kontrolę podmiotów działających na rynku ubezpieczeniowym i współpracujących z nimi pośredników. DIU przeprowadza wizyty nadzorcze w towarzystwach ubezpieczeniowych i zakładach reasekuracji, wydaje zalecenia i monitoruje ich wykonanie, przygotowuje rekomendacje, ocenia funkcjonowanie modeli wewnętrznych. Odpowiada także za współpracę z zagranicznymi organami nadzoru ubezpieczeniowego.

Z kolei DNM sprawuje szeroki nadzór nad działalnością zakładów ubezpieczeń, zakładów reasekuracji, dystrybutorów ubezpieczeń i reasekuracji oraz grupami. Przykładowe zadania w ramach nadzoru ubezpieczeniowego to:

  • analiza sprawozdań finansowych i innych informacji w celu monitorowania wypłacalności, poziomu ryzyka i rentowności portfeli zakładów,
  • prowadzenie postępowań administracyjnych,
  • kontrolowanie współpracy zakładu ubezpieczeń z agentami,
  • monitorowanie działalności UFG i PBUK,
  • gromadzenie i weryfikowanie danych w Systemie Nadzoru Ubezpieczeń,
  • sporządzanie zawiadomień w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa,
  • przygotowywanie raportów o sektorze ubezpieczeń.

Istnieje także Departament Licencji Ubezpieczeniowych (DLU), do którego zadań należy m.in.:

  • prowadzenie rejestru pośredników ubezpieczeniowych (w tym agentów i brokerów),
  • monitorowanie składów zarządów i rad nadzorczych zakładów ubezpieczeń, 
  • postępowanie administracyjne w sprawie np. zgłoszenia sprzeciwu wobec połączenia zakładów ubezpieczeń.

Podstawy prawne nadzoru ubezpieczeniowego

Art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym podaje, które przepisy dotyczą nadzoru ubezpieczeniowego. 

  • Ustawa z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
  • Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym
  • Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń
  • Ustawa z dnia 7 lipca 2005. o ubezpieczeniach upraw rolnych i zwierząt gospodarskich