Pełność ochrony ubezpieczeniowej
Zasada pełności ochrony ubezpieczeniowej mówi o tym, że polisa powinna całkowicie pokryć wszystkie szkody, których doznał ubezpieczony. Jednocześnie z zastrzeżeniem, że świadczenie ma być rekompensatą zdarzenia losowego, a nie możliwością wzbogacenia się. Otrzymane odszkodowanie nie może przekraczać utraconych korzyści i poniesionych strat. Ta reguła jest podstawą prawa ubezpieczeniowego.
Ze względu na to, że świadczenie wypłacane jest przez towarzystwa w formie pieniężnej, zasada pełności ochrony ubezpieczeniowej posiada realne odzwierciedlenie tylko przy szkodach majątkowych. W sytuacji wystąpienia szkód osobowych, takich jak uszczerbek na zdrowiu lub śmierć, trudno mówić o zupełnej rekompensacie zdarzenia losowego. Takie sytuacje są trudne do wyceny. Wówczas istotna jest wypłata świadczenia odpowiadającego zawartym w umowie warunkom i z tytułu nasilenia lub powstania potrzeb finansowych.
Według zasady pełności odszkodowanie powinno być dopasowane do rozmiaru i rodzaju uszczerbku majątkowego. O realizacji tej reguły decyduje:
- wartość ubezpieczenia, czyli niedoubezpieczenie, ubezpieczenie odpowiadające wartości mienia oraz nadubezpieczenie,
- wysokość świadczenia, która porównywana jest z rozmiarami szkody.
