Czym jest reasekuracja?
Czy ubezpieczyciele też potrzebują jakiegoś rodzaju zabezpieczenia? Tak! Właśnie temu służy reasekuracja, dzięki której towarzystwa ubezpieczeniowe w razie potrzeby zapewniają sobie wzajemne wsparcie finansowe, co ma też bardzo duże znaczenie dla ich klientów. Sprawdź, o co w niej dokładnie chodzi i jak działa reasekuracja.
W tym artykule przeczytasz:
Reasekuracja – znaczenie terminu
Reasekuracja jest odstąpieniem przez ubezpieczyciela części lub całości ubezpieczonego ryzyka, bądź też grupy ryzyk, innemu towarzystwu ubezpieczeniowemu. Przekazanie ryzyka wraz z odpowiednią częścią składek odbywa się w zamian za udział reasekuratora w wypłacie potencjalnych świadczeń. Zakład ubezpieczeń, który dokonuje odstąpienia, nazywamy cedentem lub reasekurowanym. Natomiast towarzystwo ubezpieczeniowe, na którego rzecz doszło do przekazania ryzyka (inaczej cesji), jest nazywane reasekuratorem bądź cesjonariuszem.
Innymi słowy, jeden ubezpieczyciel (zwany cedentem lub reasekurowanym) zawiera umowę z drugim ubezpieczycielem (reasekurator lub cesjonariusz), zgodnie z którą odstępuje całość lub część ubezpieczonego ryzyka albo grupy ubezpieczonych ryzyk określonego rodzaju. Wraz z odstąpieniem ryzyka (cesją), towarzystwo ubezpieczeniowe przekazuje określoną część składki. W zamian reasekurator zobowiązuje się do pokrycia odpowiedniej części potencjalnego odszkodowania, które zostanie wypłacone klientom w momencie wystąpienia zdarzenia ubezpieczeniowego.
Reasekuracja ma charakter wtórny wobec ubezpieczenia. W jej wyniku nie powstają nowe fundusze ubezpieczeniowe. Przedmiotem reasekuracji jest ogólna sytuacja majątkowa reasekurowanego ubezpieczyciela. Dlatego właśnie reasekurację nazywa się “ubezpieczeniem ubezpieczycieli”.
Umowa reasekuracji – rodzaje
Wyróżniamy kilka rodzajów umów reasekuracyjnych ze względu na formę zobowiązań.
- Umowy fakultatywne – ubezpieczyciel dobrowolnie decyduje się w nich na przekazanie ryzyka i ustala jego wymiar. Zawiera się je w sytuacjach, w których ryzyko jest na tyle duże lub specyficzne, że przekracza możliwości danego ubezpieczyciela. Umowy fakultatywne dotyczą konkretnych umów ubezpieczenia.
- Umowy obligatoryjne – mają charakter obowiązkowy. Ubezpieczyciel zobowiązany jest do przekazania objętych umową ryzyk, a reasekurator musi je przyjąć.
- Umowy fakultatywno-obligatoryjne – ubezpieczyciel dobrowolnie wybiera, jakie ryzyka (i w jakiej proporcji) przekaże, natomiast reasekurator musi je przyjąć.
Kolejna klasyfikacja dotyczy podziału ryzyka w reasekuracji.
- Umowy proporcjonalne – reasekurator przejmuje na siebie pewną część ryzyka i w takiej samej części pokrywa ewentualne odszkodowanie.
- Umowy nieproporcjonalne – odpowiedzialność reasekuratora zależy od wysokości pojedynczej szkody lub od łącznej wysokości szkód, nie zaś od wymiaru ryzyka, jakie na siebie przejmuje.
W przypadku umów nieproporcjonalnych ustala się tzw. zachowek, a więc poziom, od którego zaczyna działać reasekuracja. Jest to określona procentowo lub kwotowo wartość szkód.
Jest jeszcze podział ze względu na stronę umowy reasekuracyjnej.
- Reasekuracja bierna – odstępowanie ryzyka przez ubezpieczyciela (cedenta/reasekurorowanego).
- Reasekuracja czynna – przyjmowanie ryzyka przez ubezpieczyciela (reasekuratora/cesjonariusza).
Funkcje reasekuracji
Podstawowym celem reasekuracji jest podział i wzajemna wymiana ryzyka. Reasekuracja minimalizuje niebezpieczeństwo wystąpienia strat, które przekroczyłyby fundusze własne ubezpieczyciela. Dzięki umowie reasekuracyjnej, towarzystwo ubezpieczeniowe uzyskuje ochronę w sytuacji, gdy część ryzyka przekracza jego możliwości finansowe lub równowaga jego portfela ubezpieczeniowego (obsługiwanego zakresu ryzyk i przedmiotów ubezpieczenia) zostaje zachwiana.
Reasekuracja umożliwia prowadzenie operacji ubezpieczeniowych w szerszej skali. Towarzystwo ubezpieczeniowe zachowuje bowiem elastyczność w zakresie akceptacji wielu zróżnicowanych ryzyk. W konsekwencji ubezpieczyciel jest w stanie rozwijać jakościowo lepsze usługi.
Podstawowymi funkcjami reasekuracji są zatem:
- stabilizacja wyników finansowych ubezpieczyciela,
- zwiększanie możliwości akceptacyjnych ubezpieczyciela,
- wzmacnianie podstaw finansowych ubezpieczyciela.
Reasekuracja jest istotnym rozwiązaniem zwłaszcza dla mniejszych towarzystw ubezpieczeniowych, które nie mają odpowiednich środków własnych, a ich portfel ubezpieczeniowy cechuje brak stabilności. Współpraca z reasekuratorem pozwoli im na zachowanie płynności finansowej i rozwinięcie działalności.
Znaczenie reasekuracji dla ubezpieczonych
Reasekuracja stanowi zabezpieczenie towarzystw ubezpieczeniowych, ale ma znaczenie również dla klientów, którzy korzystają z ich usług. Dzięki umowie reasekuracyjnej, ubezpieczony, a więc osoba podlegająca ochronie z tytułu ubezpieczenia, ma większą pewność, że firma ubezpieczeniowa podoła realizacji świadczenia. Innymi słowy, klient firmy ubezpieczeniowej otrzymuje zapewnienie, że ubezpieczyciel jest finansowo zdolny do wypłaty odszkodowania. Nawet jeśli sumę gwarancyjną lub sumę ubezpieczenia ustalono na bardzo wysokim poziomie.
O jakich kwotach mowa? Suma gwarancyjna ubezpieczenia OC wynosi:
- w przypadku szkód na osobie – 5 210 000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych,
- w przypadku szkód w mieniu – 1 050 000 euro w odniesieniu do jednego zdarzenia, którego skutki są objęte ubezpieczeniem bez względu na liczbę poszkodowanych.
Natomiast suma ubezpieczenia AC zależy od wartości pojazdu.
Paweł wracał z długiego wyjazdu służbowego przez autostradę A4. Tego dnia panował na niej duży ruch i tworzyły się zatory, co w połączeniu z fatalnymi warunkami (sypał śnieg, a widoczność utrudniała mgła), wymagało od kierowców większej niż zwykle ostrożności. Paweł jej nie zachował i rozpędziwszy się zbyt mocno, nie był w stanie wyhamować przed stojącymi w korku autami.
W wyniku wypadku, sklasyfikowanego przez policję jako katastrofa w ruchu lądowym, ucierpiało kilkanaście pojazdów i osób, których straty wyceniono na kilkaset tysięcy złotych. Paweł jest ubezpieczony, jednak wypłata tak ogromnej kwoty przerasta możliwości jego ubezpieczyciela. Na szczęście towarzystwo ubezpieczeniowe Pawła zawarło umowę reasekuracji, zapewniając sobie wsparcie finansowe na wypadek tak wielkich szkód – dzięki temu wszyscy poszkodowani mogli otrzymać odszkodowanie.
Reasekuracja może mieć znaczenie dla ubezpieczonych w jeszcze jednym wymiarze, a mianowicie kwestii udostępniania danych osobowych. W końcu jeżeli dana firma ubezpieczeniowa podpisze umowę reasekuracji z innym ubezpieczycielem, przekazanie mu informacji na temat klientów może być konieczne. Czy jest to działanie zgodne z prawem?
Tak. Można się o tym przekonać, przeglądając dokument ogólnych warunków ubezpieczenia, w którym często znajduje się zapis, że dane osobowe mogą być udostępnione zakładom reasekuracji. Podstawą prawną są w tym przypadku przepisy Ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.
FAQ – najczęściej zadawane pytania o reasekurację w ubezpieczeniach
Reasekuracja to umowa pomiędzy ubezpieczycielami, polegająca na przekazaniu przez jedno towarzystwo ryzyka bądź grupy ryzyk ubezpieczeniowych innemu towarzystwu. Zgodnie z nią, reasekurowany oddaje reasekuratorowi część składki, a ten w zamian pokrywa część odszkodowania wypłacanego klientowi w razie wystąpienia określonego zdarzenia. Reasekuracja stanowi więc swoiste zabezpieczenie ubezpieczyciela.
Reasekuracja służy ochronie ubezpieczyciela przed sytuacją, w której jakieś ryzyko przekracza jego możliwości finansowe, tym samym pozwalając na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej na większą skalę. Jest narzędziem koniecznym przede wszystkim z punktu widzenia niewielkich firm, którym brakuje odpowiednich środków własnych.
Tak. Wiedząc, że towarzystwo ubezpieczeniowe jest reasekurowane, klient otrzymuje większą gwarancję, że należne mu w razie wystąpienia zdarzenia ubezpieczeniowego świadczenia zostaną wypłacone, bez względu na ich wysokość. Podpisując umowę na wysoką sumę ubezpieczenia, nie musi się więc obawiać, że ubezpieczyciel nie zdoła w pełni pokryć kosztów jego odszkodowania.
- Reasekuracja to odstąpienie przez ubezpieczyciela części lub całości ryzyka bądź też grupy ryzyk innemu ubezpieczycielowi. Reasekuracja jest swego rodzaju “ubezpieczeniem ubezpieczyciela”.
- W zależności od kryterium podziału wyróżniamy kilka rodzajów umów reasekuracyjnych (m.in. umowy fakultatywne, obligatoryjne i fakultatywno-obligatoryjne lub proporcjonalne i nieproporcjonalne).
- W zależności od strony umowy reasekuracyjnej wyróżniamy reasekurację bierną (odstępowanie ryzyka) i czynną (przyjmowanie ryzyka).
- Główne funkcje reasekuracji to stabilizacja wyników finansowych ubezpieczyciela, zwiększanie jego możliwości akceptacyjnych oraz wzmacnianie jego podstaw finansowych.
- Dzięki reasekuracji klienci towarzystw ubezpieczeniowych są chronieni przed ewentualną niewypłacalnością ubezpieczyciela.
Dołącz do dyskusji