Na narty do Japonii? Jak najbardziej!

Japonia – idealne miejsce na narty?

Osobom niewtajemniczonym sama idea udania się na narty do Japonii może wydać się dziwaczna. W końcu mamy w Europie Alpy, które są Mekką dla narciarzy z całego globu. Jednak narty w Japonii to bardzo dobre rozwiązania dla miłośników białego szaleństwa z co najmniej kilku powodów, które przedstawiam poniżej. 

1. Duuużo śniegu

Japonia, Kraj Kwitnącej Wiśni, wcale nie kojarzy się z kolorem białym, może jedynie tym znajdującym się na fladze. Jednak to właśnie w Japonii narciarze mogą być pewni jak w banku, że nie zabraknie śniegu, co nie jest takie oczywiste w Europie, zwłaszcza w ostatnich latach. 

Na japońskich wyspach często notuje się rekordowe opady śniegu. Potwierdzeniem tego niech będzie największa na świecie ściana śniegu, która znajduje się w Parku Narodowym Chubu Sangaku, i mierzy ok. 20 metrów wysokości. Po wydrążonej w niej drodze poruszają się autobusy. 

Częste opady śniegu to miękkie stoki, które idealnie nadają się na rozpoczęcie przygody z nartami – początkujący adepci szusowania po białym puchu często doświadczają bliskiego kontaktu z podłożem, co jest zdecydowanie przyjemniejsze na świeżym, miękkim śniegu. 

2. Ramen, czyli après-ski w japońskim wydaniu

Prawdopodobnie najlepszy lunchowy posiłek na nartach, jaki można sobie w ogóle wyobrazić. Duża miska ramenu w trakcie lub już po wyczerpującym dnia zjazdów nasyci do pełna, rozgrzeje zmarznięte kości i doskonale nawodni organizm. Do tego obłędnie smakuje. 

3. Gorące źródła

Japonia to kraj znany z wulkanów, co oznacza, że masowo występują tam naturalne gorące źródła. Po długim dniu spędzonym na zimnym śniegu nie ma lepszego sposobu na zadbanie o swoje obolałe nogi niż tradycyjna japońska gorąca kąpiel. Uwaga: do gorącej kąpieli można zamówić sobie zimne piwko! 

4. Jazda nocą

Wyciągi w Japonii otwierają się o 9.00, a zamykają dopiero o 21.00. Daje to mnóstwo czasu na jazdę na nartach każdego dnia, a przez ostatnie 3 godziny stoki wypełnia jasne, elektryczne światło. Jazda na nartach w głębokim japońskim puchu to doświadczenie bardzo bliskie sennym marzeniom. Zdecydowanie coś, co zostanie z nami do końca życia. 

5. Bogata infrastruktura

W Japonii działa ponad 600 (!) ośrodków narciarskich, a przypominamy, że jest to kraj tylko nieznacznie większy od Polski. Od tego przybytku boli wręcz głowa, jednak zapewniamy, że niezależnie od tego, gdzie skierujecie swoje narty, będziecie zadowoleni. Ważne, by trafić tam w odpowiednim momencie. 

Najlepszy okres w roku, by jeździć w Japonii na nartach, to styczeń i początek lutego. Nie bez powodu narciarze znający uroki Japońskich stoków nazywają styczeń “Japanuarym”. 

Ubezpieczenie turystyczne na narty do Japonii – polisa już od 13 zł za dzień!

Narty w Japonii nie należą być może do najtańszych wyjazdów, ale już ubezpieczenie turystyczne uwzględniające jazdę na nartach po wyznaczonych trasach Japonii wcale nie musi być drogie. Może natomiast okazać się przydatne, bo na stoku bardzo łatwo przecież o upadek i kontuzję. Ceny w japońskich placówkach medycznych przyprawiają z kolei o zawroty głowy. Wizyta u lekarza może kosztować nas nawet do 1000 zł! A dokładając do tego ewentualne koszty transportu medycznego do Polski, mówimy już o wielotysięcznych kwotach.

Rozsądnie będzie zatem wybrać polisę, która obejmie wszelkiego rodzaju możliwe wypadki, czyli taką z wysoką sumą ubezpieczenia kosztów leczenia. W przykładowej kalkulacji dla 35-letniego narciarza, który nie ma chorób przewlekłych i wybiera się na narty do Japonii w drugiej połowie marca 2024 roku (16-31 marca), wybraliśmy zatem tylko oferty, w których wyniosła ona minimum 200-300 tys. zł. Obliczenia wykazały, że ceny polis ubezpieczeniowych zaczynają się już od niespełna 13 zł za dzień! Niewygórowany koszt za poczucie bezpieczeństwa, prawda?

Koszt wzrósłby oczywiście, gdyby ubezpieczonych było więcej. Jakie ceny zaproponowali ubezpieczyciele dla polis o tych samych warunkach, jak wskazane wyżej, dla pary narciarzy oraz 4-osobowej rodziny?

Japonia – informacje o kraju

*według kursu z dnia 04.03.2024

Japonia to państwo wyspiarskie leżące u wschodnich wybrzeży Azji. Składa się z wielkiego pasma wysp, które ciągnie się przez około 2400 km przez północno-zachodni Pacyfik. Prawie cały obszar lądowy zajmują cztery główne wyspy kraju. Idąc od północy są to: Hokkaido (Hokkaidō), Honshu (Honshū), Shikoku i Kyushu (Kyūshū). Największą z nich jest Honshu, a kolejne pod względem wielkości są Hokkaido, Kyushu i Shikoku. 

Ponadto w skład Cesarstwa Japonii wchodzi wiele mniejszych wysp, z których główne grupy to wyspy Ryukyu (Nansei) (w tym wyspa Okinawa) na południe i zachód od Kyushu oraz wyspy Izu, Bonin (Ogasawara) i Volcano (Kazan) na południe i wschód od środkowej części Honshu. Stolica kraju, Tokio (Tōkyō), leży we wschodniej części Honshu i jest jednym z najludniejszych miast świata.

Na północy i zachodzie znajduje się Morze Ochockie, Morze Japońskie i Morze Wschodniochińskie. Półwysep Koreański jest najbliższym punktem na kontynencie azjatyckim. Klimat kształtują azjatycko-pacyficzne cykle monsunowe, które latem i jesienią przynoszą ulewne deszcze z Pacyfiku, a zimą lodowate wiatry z północnej Azji, zapewniające idealne warunki do uprawiania sportów zimowych.  

Na terytorium Japonii i jej przybrzeżnych wodach znajduje się około 1500 wulkanów, a ponieważ wyspy leżą na głównych liniach uskoków tektonicznych, w pobliżu tzw. Pacyficznego Pierścienia Ognia, trzęsienia ziemi są tu raczej częstym zjawiskiem. Dlatego dobrym pomysłem będzie zarejestrowanie swojej wycieczki w programie Odyseusz, który ułatwia polskim placówkom konsularno-dyplomatycznym kontakt z obywatelami Polski przebywającymi za granicą i ułatwia podjęcie interwencji w przypadku wystąpienia katastrofy naturalnej. 

Tylko 15 % powierzchni Japonii jest wystarczająco płaskie, aby można było uprawiać rolnictwo, dlatego gęstość zaludnienia na przybrzeżnych równinach i w dolinach jest bardzo wysoka. Ze względu na strome góry, prawie nie ma żeglownych śródlądowych dróg wodnych. Za to, o czym już doskonale wiemy, mnóstwo tam ośrodków narciarskich i stoków. 

Japonia po II Wojnie Światowej stała się jednym z najbardziej zaawansowanych ekonomicznie i technologicznie społeczeństw na świecie. Duży nacisk kładzie się tu na edukację, o czym świadczyć może jeden z najniższych na świecie odsetek analfabetów.

W Japonii bardzo wyraźny jest wpływ tradycjonalizmu z jednej strony, a zachodniej kultury i stylu życia z drugiej.

Regiony rolnicze charakteryzują się niską gęstością zaludnienia, podczas gdy przemysłowy i zurbanizowany pas wzdłuż pacyficznego wybrzeża Honshu to potężne skupisko ludności, ciężkiego przemysłu i, niestety, obszar zanieczyszczonego środowiska. 

Współczesna Japonia uważana jest za społeczeństwo wysoce homogeniczne, ale nie jet to do końca prawdą. Różnice regionalne są dość znaczące, choć mogą być niezauważalne dla przybysza z zewnątrz, który nie dostrzega subtelnych niuansów japońskiej kultury. Zresztą Japończycy chętnie i często przypisują cechy osobowościowe ludziom z poszczególnych regionów, podkreślając niejako zróżnicowanie Japonii.

Nie zmienia to jednak faktu, że pod względem etnicznym Japonia jest państwem bardzo jednorodnym. Japończycy stanowią przytłaczającą większość ludności kraju.

Na wyspach japońskich istnieją jednak mniejszości. Mowa o Ainu i mieszkańcach Okinawy. Historycznie rzecz biorąc, zarówno Ainu, jak i Okinawianie byli często traktowani jak obywatele drugiej kategorii. Rdzenni Ainu w dużej mierze zostali zmuszeni do asymilacji już wieki temu, jednak kilka małych, rozproszonych grup zachowało swoją tożsamość, głównie na wyspie Hokkaido. 

Przed wojną Japończycy w dyskryminujący sposób podkreślali odmienność mieszkańców Okinawy od ogółu społeczeństwa ze względu na dostrzegalne różnice fizyczne i kulturowe. Tendencja ta znacząco osłabła, ale nie zanikła całkowicie. Kultura Okinawy, w tym jej dialekt i religia, została uznana za dzielącą wiele cech wspólnych z kulturą japońską i dzięki temu ostatecznie zaakceptowana. 

Savoir-vivre w Japonii

Japonia jest krajem o wysoko kontekstowym stylu komunikacji, co oznacza, że w codziennym życiu funkcjonuje wiele subtelnych zasad, reguł i wytycznych, które normalizują relacje międzyludzkie. W praktyce niemożliwe jest nauczenie się stosowania wszystkich tych niuansów podczas krótkiej podróży do Japonii, ale warto znać kilka podstawowych faktów. Oto krótki przewodnik po japońskiej kulturze.

Jak zachować się w Japonii?

• Dobrym tematem do rozmowy jest japoński regionalizm. Wielu mieszkańców Japonii jest dumnych z regionu, z którego pochodzą i czuje doń głęboką przynależność, nawet jeśli wyjechali stamtąd wiele lat temu. 
• Staraj się jak najlepiej przestrzegać japońskich zwyczajów i oczekiwań dotyczących etykiety. Większość japońskiego życia codziennego jest określona przez wiele ukrytych norm, zasad i oczekiwań społecznych. Wielu Japończyków rozumie, że zwyczaje te mogą być trudne do przestrzegania przez odwiedzających i akceptuje faux pas. Mogą również nieznacznie zmienić sposób interakcji, aby dostosować się do swoich zagranicznych partnerów (np. zaoferować uścisk dłoni zamiast ukłonu). Jednak dobrze jest, gdy widać, że próbujesz się uczyć.
• Pamiętaj o zachowaniu przestrzeni osobistej. Zapytaj o zgodę przed wykonaniem czynności, która może naruszyć czyjąś strefę personalną (np. przed podaniem jedzenia na talerz lub przed zrobieniem zdjęcia). Dla Japończyków skrócenie dystansu poprzez dotyk nie jest tak naturalne jak dla mieszkańców Europy.
• W Japonii za uprzejmość uważa się lekkie niezgadzanie się z kimś, gdy ten ktoś prawi Ci komplementy (skądś to znamy, prawda?). 
• Z drugiej strony unikaj kierowania zbyt wylewnych komplementów w czyjąś stronę – może to wprawić Twojego japońskiego rozmówcę w niemałe zakłopotanie. 

Czego nie robić w kontaktach z Japończykami?

• Staraj się nie spóźniać na spotkania i nie odwoływać umówionych spotkań w ostatniej chwili. Punktualność jest tam niezwykle ceniona – jeśli spodziewasz się opóźnień, poinformuj o tym i przeproś swojego japońskiego rozmówcę.
• Podobnie jak w dużej części regionu Azji i Pacyfiku, II wojna światowa jest drażliwym tematem rozmów. Choć niektórzy mogą być otwarci na historyczne dysputy, inni mogą nie przejawiać szczególnej ochoty na pogawędkę. Japońska historia z lat 1937-1945 jest bardzo kontrowersyjna i pełna dramatycznych wydarzeń. W takiej scenerii bardzo łatwo wpaść w narrację, która będzie niewygodna dla japońskiego rozmówcy. 
• Krytykę, szczególnie bardzo dosadną i osobistą, schowaj do kieszeni. Na przykład, jeśli Japończyk zabrał Cię do restauracji i nie podoba Ci się podane danie, skomentowanie tego stanu rzeczy w sposób negatywny może zostać zinterpretowane jako osobisty przytyk i negacja umiejętności gospodarskich organizatora spotkania.
• Nie należy zakładać, że japońska kultura i społeczeństwo są homogeniczne – jak już pisałem, Japończycy są niezwykle dumni ze swoich małych ojczyzn i chętnie podkreślają różnice pomiędzy poszczególnymi rejonami swojego kraju. 

FAQ – najczęściej zadawane pytania o narty w Japonii